Overige rechtbank uitspraken in Dexia zaken

[Piet]

En weer gaat Dexia onderuit bij de rechter en na hoeveel honderden voor Dexia negatieve uitspraken gaan nu ook die gedupeerden procederen die al jaren wachten tot……?

Op 2 juni heeft de rechtbank Alkmaar een uitspraak gedaan in een eegalease zaak met vernietiging na 3 jaar.
De vernietiging werd toegewezen en Dexia moet alles terugbetalen.
Weer een goede uitspraak in een zaak van mr. Bonefaas van Van Diepen Van der Kroef Advocaten.

Steeds meer rechtbanken gaan over tot het gebruikmaken van het E-Team (Effectenlease Team).
De rechtbank Amsterdam leent rechters van het Effectenlease Team van de rechtbank steeds vaker uit aan andere rechtbanken, zoals o.a. de rechtbank Rotterdam, als zogenaamde “rijdende rechters”.
Dexia zaken worden dus dan niet meer behandeld door de eigen kantonrechters maar door één van de rechters van het E- Team.
Dit om te voorkomen dat er kromme en onrechtvaardige uitspraken worden gedaan zoals die door de rechtbank Almelo en Arnhem.
Uitspraken door deze2 rechtbanken staan haaks op de jurisprudentie van de andere rechtbanken, gerechtshoven en hoge Raad en hebben al veel slachtoffers opgeleverd.

In deze zaak werd dus de vernietiging na 3 jaar toegewezen.

De uitspraak waarbij deze gedupeerden al hun geld terugkrijgen en dus loon naar werken kregen na te zijn gestopt met betalen is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 062008.htm

Groeten,
Piet

[Strijder]

Het word een keer tijd, Piet, dat de rechtbanken op een lijn gaan zitten en dat geboefte van Dexia aanpakken.
Weet je, het is eigenlijk te gek voor woorden dat dit soort dingen allemaal maar kan gebeuren in Nederland.
Waar is Nederland met zijn Maffiapraktijken eigenlijk nou mee bezig.?
Groet

[Piet]

De sector kanton Helmond van de rechtbank Den Bosch heeft op 11 juni een uitspraak gedaan over de opt out regeling m.b.t. het verbindend verklaren van de Duisenberg regeling door het gerechtshof Amsterdam.
Lees zeker de punten 8.1 en 8.2
De rechter oordeelt o.a. :

Indien X geen schriftelijk bericht heeft gekregen, kan zulks samenhangen met zijn verhuizing naar België en hoeft dat verzuim, gelet ook op de andere wijzen van publiceren, niet te leiden tot een oordeel dat X niet gebonden is aan de regeling of alsnog de gelegenheid zou moeten krijgen om een opt-outverklaring af te leggen

De uitspraak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BD3568

Op de website van het Juridisch Dagblad, http://www.juridischdagblad.nl/ staat hierover het volgende :

Duisenberg-regeling geldt ook na verhuizing naar buitenland
Van een onzer redacteuren © Het Juridisch Dagblad
donderdag, 12 juni 2008
Rechtbank Den Bosch - De zogenaamde Duisenberg-regeling is ook van toepassing op klanten van Dexia die na het tekenen van hun contract in het buitenland zijn gaan wonen. Dat heeft de kantonrechter van de rechtbank 's-Hertogenbosch gisterochtend bepaald.
De kantonrechter ziet geen grond voor verlenging van de periode voor het afleggen van de 'opt-out-verklaring'.
Met de bindend verklaarde Duisenberg-regeling is een compleet nieuwe rechtsverhouding tussen de klant en Dexia geschapen, waardoor alle oude rechtsverhoudingen -hoe dan ook ontstaan- komen te vervallen.

LJN: BD3568,Sector kanton Rechtbank 's-Hertogenbosch, 367359

Groeten,
Piet

[Piet]

Eindelijk, na vele jaren dwarsliggen, geeft de rechtbank Arnhem (den Tonkelaar) toe dat de Dexia contracten huurkoop zijn.
Helaas komt dit voor een aantal gedupeerden te laat en zijn zij slachtoffer geworden van deze “rechter” den Tonkelaar en zijn gepruts.

Den Tonkelaar zegt o.a. :

4.1. Op 28 maart 2008 heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan in een effectenlease zaak (LJN BC2837 C07/155HR, RvdW 2008,362) waaruit onder meer voortvloeit dat een overeenkomst zoals die in onderhavige zaak, moet worden aangemerkt als een overeenkomst van huurkoop zoals bedoeld in artikel 7A: 1576 lid 1 Burgerlijk Wetboek.

4.2. Hiermee staat vast dat het in onderhavige zaak gaat om vorderingen met betrekking tot een onderwerp dat op grond van art. 93 onder c Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) door de kantonrechter wordt behandeld, ongeacht het beloop of de waarde van de vordering.
Dit betekent dat van de rechtbank te Arnhem niet de sector civiel maar de sector kanton bevoegd is over het onderhavige geschil in conventie en reconventie te oordelen.

4.3. Nu [eis.conv./ged.reconv.] zijn vordering niet heeft ingediend bij de sector kanton, zal de rechtbank de zaak op de voet van art. 71 lid 2 Rv ambtshalve naar die sector verwijzen.

Het tussenvonnis van 4 juni is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BD3890

Groeten,
Piet

[Piet]

Op 10 april 2008 heeft de rechtbank Alkmaar een uitspraak gedaan in een Dexia zaak.
Er werd door de gedupeerde o.a. een beroep gedaan op artikel 3:51 lid 3 BW. :
' Een beroep in rechte op een vernietigingsgrond kan te allen tijde worden gedaan ter afwering van een op de rechtshandeling steunende vordering of andere rechtsmaatregel. '. (kwijtschelding restschuld na vernietiging)

De uitspraak van de rechtbank Alkmaar is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BD5257

De rechtbank zegt hierover:

7.5. Het beroep dat [de heer A.] zelf in reconventie heeft gedaan op artikel 3:51 lid 3 BW dient te falen. De kantonrechter is in navolging van het arrest van het gerechtshof te ’s-Hertogenbosch van 27 november 2007 (LJN: BC1140) van oordeel dat dit verwerend beroep slechts toekomt aan degene die partij is bij de rechtshandeling en tot nakoming van zijn verplichtingen uit die rechtshandeling wordt aangesproken, zijnde [de heer A.]. De vernietigingsgrond van artikel 1:89 BW komt alleen toe aan de echtgenote, juist omdat zij geen partij bij de rechtshandeling is.

De rechtbank verwijst naar de uitspraak van het Hof Den Bosch van 27 november 2008.
Deze uitspraak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BC1140

Het Hof zegt hierover:

4.5.6. Het hof zal reeds thans ingaan op het door [appellant], voor het geval Dexia zou slagen in dit bewijs, subsidiair gedane beroep op artikel 3:51 lid 3 BW. [appellant] stelt zich op het standpunt dat zijn echtgenote ([persoon 1]) op grond van dit artikel, ook na het verstrijken van de in artikel 52 lid 1 aanhef en onder d BW genoemde verjaringstermijn van drie jaren, een beroep toekomt op de haar in artikel 1:89 BW gegeven vernietigingsgrond en daarmee ook hem dat beroep toekomt.

In de daarop volgende punten geeft het Hof uitleg en een standpunt hierover en wijst een beroep op art 3:51 lid 3 Bw af.

Het gerechtshof Amsterdam heeft hier echter een andere mening over op 6 december 2007:

Beroep op vernietiging effectenlease-overeenkomsten wegens ontbreken toestemming echtgeno(o)t(e) slaagt niet als zelfstandige vordering (want verjaard), maar wel als verweer tegen vordering van Dexia tot betaling ‘restschulden’
4.14 Artikel 3:51, derde lid, Burgerlijk Wetboek bepaalt met zoveel woorden dat een beroep in rechte op een vernietigingsgrond “te allen tijde” kan worden gedaan ter afwering van een vordering die steunt op de rechtshandeling waarop dat beroep betrekking heeft. Dit geval doet zich hier voor: de vorderingen tot betaling van de restschulden die zijn voortgesproten uit de onder 3.c en 3.d genoemde overeenkomsten, steunen immers op dezelfde rechtshandelingen, namelijk die overeenkomsten, als ten aanzien waarvan [appellant 1] en [appellant 2] thans in rechte een beroep doen op het bestaan van een vernietigingsgrond, namelijk het ontbreken van de wettelijk vereiste toestemming van de andere echtgenoot. Uit het onder 4.8 overwogene volgt dat het beroep op deze vernietigingsgrond slaagt, behoudens hetgeen daarna over de verjaring van de op die grond stoelende vordering van [appellant 1] en [appellant 2] is overwogen. Nu artikel 3:51, derde lid, Burgerlijk Wetboek evenwel bepaalt dat een beroep in rechte op een vernietigingsgrond ter afwering van een vordering “te allen tijde” kan worden gedaan, staat hetgeen met betrekking tot die verjaring is overwogen, niet in de weg aan het beroep op de hierboven besproken vernietigingsgrond tot verweer tegen de vorderingen van Dexia. “Te allen tijde” kan immers niet anders worden begrepen dan dat het beroep op een vernietigingsgrond voor zover strekkend tot verweer, (in een rechtsgeding) kan worden gedaan ongeacht de voltooiing van de in artikel 3:52, eerste lid onder d, Burgerlijk Wetboek voor verjaring bepaalde termijn. Dit alles brengt mee dat het beroep op de vernietigingsgrond als verweer tegen de vorderingen van Dexia tot betaling van de restschulden voortvloeiend uit de onder 3.c en 3.d genoemde overeenkomsten, slaagt, zodat die vorderingen niet toewijsbaar zijn.

Deze uitspraak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BB9552

Over de toepassing van art 3:51 lid 3 BW is het laatste woord dus nog niet gezegd en blijven vele gedupeerden en hun advocaten onnodig lang in onzekerheid.
In dit geschilpunt is sprongcassatie of cassatie in belang der wet een goede oplossing .
Dit om duidelijkheid te geven aan de rechtbanken en gerechtshoven en de vele gedupeerden.
Maar of Dexia hier aan zal meewerken……

Ook de rechtbank Amsterdam heeft op precies dezelfde gronden als Alkmaar ( dus in onderling overleg) een beroep op art 3:51 lid 3 BW afgewezen op 11 juni 2008.
Deze uitspraak wordt z.s.m. gepubliceerd op de website van PAL.

Ondanks deze afwijzing door de rechtbank Alkmaar komt het gezin in cat 2 en Dexia moet 60 % van de schade voor zijn rekening nemen:

I.veroordeelt Dexia om aan [de heer A.] te betalen:
- ten aanzien van lease-overeenkomst I € 4.405,68, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 20 februari 2006 tot aan de dag der algehele voldoening;
- ten aanzien van lease-overeenkomst II € 5.970,50 te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 20 februari 2006 tot aan de dag der algehele voldoening;

II. veroordeelt Dexia in de kosten van de procedure, aan de zijde van [de heer A.] gevallen, tot op heden begroot op:
voor verschuldigd griffierecht € 196,00
voor het exploot van dagvaarding € 84,87
voor salaris van gemachtigde € 750,00
totaal € 1.030,87

III. veroordeelt Dexia om binnen tien dagen na betekening van dit vonnis het Bureau Kredietregistratie te Tiel te berichten dat [de heer A.] geen verplichtingen uit de lease-overeenkomsten meer heeft, op straffe van een dwangsom van € 100,00 voor elke dag dat Dexia niet aan deze veroordeling voldoet tot een maximum van € 10.000,00;

IV. verklaart deze veroordelingen uitvoerbaar bij voorraad;

Groeten,
Piet

[Piet]

Als aanvulling op de hierbovenstaande posting en met name het volgende stukje:

Ook de rechtbank Amsterdam heeft op precies dezelfde gronden als Alkmaar ( dus in onderling overleg) een beroep op art 3:51 lid 3 BW afgewezen op 11 juni 2008.
Deze uitspraak wordt z.s.m. gepubliceerd op de website van PAL.

Deze uitspraak is inmiddels geplaatst op de website van PAL.
Hier de link:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 062008.htm

Groeten,
Piet

[Piet]

De Hoge Raad heeft op 28 maart beslist dat de aandelenlease contracten van Dexia huurkoop contracten zijn.
Maar wat zegt de rechtbank Middelburg op 4 juni: Nee hoor, wij denken er anders over, het is geen huurkoop.
Complete chaos binnen onze rechtspraak.
Rechtbanken trekken zich niets aan van hun gerechtshoven, gerechtshoven hebben allemaal een eigen, afwijkende mening, en als de Hoge Raad een uitspraak doet, dan nog trekken rechters zich hier niets van aan.
Hoe krom kan recht zijn?
En dat dit allemaal ten koste gaan van de gedupeerden zal onze gerechtelijke macht een worst wezen.
Naast slachtoffer van Dexia zijn zij nu ook slachtoffer van onze falende rechtspraak.
Wat schrijft de rechtbank Middelburg over huurkoop:

Gelet op het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat de effecten voorafgaand aan de eigendomsoverdracht niet aan [gedaagde in conventie] zijn afgeleverd en dus niet sprake is van een overeenkomst die als huurkoop gekwalificeerd kan worden.

De uitspraak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BD5414

Groeten,
Piet

[Piet]

Op 25 juni heeft de rechtbank Alkmaar een uitspraak gedaan in een Dexia eegaleasezaak met vernietiging na 3 jaar.
De ingebrachte verjaring door Dexia werd afgewezen en de vernietiging toegewezen.
Deze gedupeerden krijgen alles terug met wettelijke rente.

De stelling van Dexia dat aangezien zodanige betalingen hebben plaatsgevonden er vanuit gegaan moet worden dat [Y] op de hoogte was van de lease-overeenkomsten met ingang van de (oudste) ontvangstdatum van de bankafschriften waarop die betalingen staan vermeld, moge in veel gevallen juist zijn maar is onvoldoende om deze bekendheid ook aan te nemen in gevallen waarin die bekendheid gemotiveerd wordt betwist. Aan deze eis van gemotiveerde betwisting hebben [X] c.s. voldaan, doordat zij beiden hebben verklaard dat [X] de Financiële huishouding verzorgde en dat [Y] zich daar niet mee bemoeide. In het jaar 2003 heeft [Y] tegen [X] gezegd dat zij graag weer een keer op vakantie zou gaan. Daarop heeft [X] aan [Y] moeten bekennen dat het spaargeld inmiddels was opgegaan aan de maandelijkse betalingen aan Dexia. Het vertrouwen van [Y] in [X] is daarmee onherstelbaar beschadigd geraakt, hetgeen (mede) heeft geleid tot een echtscheiding tussen hen beiden.

7.5. In dit licht heeft Dexia haar stelling dat [Y] de lease-overeenkomsten na het verstrijken van de verjaringstermijn heeft vernietigd, onvoldoende met feiten onderbouwd, zodat die stelling gepasseerd dient te worden en er geen aanleiding is Dexia ter zake tot bewijs toe te laten. Er moet derhalve van worden uitgegaan dat [Y] de leaseovereenkomsten tijdig heeft vernietigd. Nu sprake is van een rechtsgeldige vernietiging dienen alle betalingen van [X] aan Dexia ter zake van de lease-overeenkomsten te worden gerestitueerd,…..enz

En weer blijkt dat Dexia weinig van menselijke gevoelens laat blijken in rechtszaken.
Ondanks de aangedragen feiten over een scheiding probeert Dexia nog het maximum er uit te halen.
Het had m.i. Dexia gesierd om tijdens de hoorzitting met een schikking te komen gezien de omstandigheden.

“Dankzij” Aegon en Dexia is in de afgelopen jaren veel schade aangebracht en veel menselijk leed veroorzaakt.
Hopelijk dat goede uitspraken en menselijke rechters dit nog enigszins kunnen verzachten.
Van de banken hoeven wij dit niet te verwachten.

De uitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 2008-2.htm

Weer een goede uitspraak met goed werk van mr. Martijn Bonefaas uit Alkmaar, advocaat van de gedupeerden.

Groeten,
Piet

[Piet]

EDR maakt zich belachelijk door te stellen dat een aandelenlease contract binnen 3 jaar na tekenen moet zijn vernietigd.
In steeds meer uitspraken wordt de vernietiging na 3 jaar toegewezen en blijkt EDR dus gewoon een leugenachtige organisatie te zijn die mensen met valse voorwendselen bedreigd.

En om het EDR nog moeilijker (en dus ongeloofwaardiger) te maken, hier een uitspraak van de rechtbank Alkmaar over het toekennen van de vernietiging na 3 jaar.

Dexia:

4.2. Voorts voert Dexia aan dat geen sprake is van vernietigbaarheid als bedoeld in artikel 1:89BW omdat - kort gezegd - artikel 1:88 BW niet van toepassing is nu dit artikel geen betrekking heeft op vermogensrechten als de onderhavige, er geen sprake is van huurkoop bij gebrek aan aflevering en omdat partijen niet hebben beoogd om de afnemer de effecten te doen verkrijgen. Dexia stelt verder dat de huwelijkspartner de in artikel 1:88 BW bedoelde toestemming ook op andere wijze dan schriftelijk kan verlenen en dat [Y] dit ook gedaan heeft. Ten slotte is het recht om de lease-overeenkomsten op deze grond te vernietigen volgens Dexia verjaard. Daarbij beroept Dexia zich er op dat de betalingen van [X] ter zake van de lease-overeenkomsten hebben plaats gevonden van een en/of rekening die ten name van beide eisers stond, zodat [Y] in elk geval na ontvangst van het eerste dagafschrift op de hoogte was van het bestaan van de leaseovereenkomsten.

De rechtbank:

7.5. In het licht van deze geconcretiseerde en gedetailleerde stellingen van [X c.s.]., moeten de stellingen van Dexia met betrekking tot verjaring als onvoldoende gemotiveerd ter zijde worden gesteld. Dit brengt mee dat als vaststaand ervan moet worden uitgegaan dat [Y] in elk geval tot medio 2004 geen weet had van het bestaan van de leaseovereenkomsten. Daarmee is het beroep op artikel 1:89 BW bij brief van 26 januari 2006 binnen de daarvoor gestelde verjaringstermijn gedaan. Nu sprake is van een rechtsgeldige vernietiging dienen alle betalingen door [X] aan Dexia ter zake van de lease-overeenkomsten te worden gerestitueerd, verminderd met hetgeen [X] ter zake van de lease-overeenkomsten van Dexia ontvangen heeft, zoals uitgekeerde dividenden.

De volledige uitspraak is (uiteraard) hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 072008.htm

Misschien dat het voor onze rechtspraak makkelijker om de gegevens van PAL te gebruiken m.b.t. de uitspraken in de aandelenlease affaire en een link te maken naar onze website.
Hun eigen website geeft een volkomen scheef beeld van de ontwikkelingen.
Dexia verliest bijna alle zaken en de tientallen (voor Dexia negatieve) uitspraken per week worden helaas niet gepubliceerd op de website van rechtspraak.nl
En waarom? Heeft onze rechtspraak belangen bij het niet volledig publiceren van de (negatieve) ontwikkelingen in de Dexia aandelenlease affaire?

Groeten,
Piet

[Piet]

Weer blijkt dat ook een indeling in categorie 3 vaak meer kan opleveren als de Duisenberg regeling.
Op 16 juni 2008 heeft de rechtbank Alkmaar een uitspraak gedaan in en zorgplichtzaak.

7.6. Op basis van de omstandigheden zoals die hiervoor onder 1.2 bij de feiten zijn vermeld, is voor [X] de categorie III (als bedoeld in het vonnis van 27 april 2007) van toepassing. Dit betekent dat naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid het percentage van het nadeel voor rekening van [X] dient te komen als vermeld in de bijlage, en het resterend percentage voor rekening van Dexia komt. Voor zover sprake is van fiscaal voordeel is dat in deze verdeling verdisconteerd.

I. veroordeelt Dexia om aan [X] te betalen een bedrag van € 803,09. te vermeerderen met de wettelijke rente berekend over 28.5 % van elke betaling, telkens vanaf de betaaldatum. tot aan de dag der algehele voldoening:

II. veroordeelt Dexia in de kosten van de procedure, aan de zijde van [X] gevallen, tot op heden begroot op € 539,87. waarvan te betalen aan [X]:
€ 26,25 voor bij hem gevallen kosten aan vastrecht:
en aan de griffier van deze rechtbank::
voor verschuldigd griffierecht € 78,75
voor het exploot van dagvaarding € 84,87
voor salaris van gemachtigde € 350,00
een en ander, voor zover verschuldigd. inclusief BTW:

III. veroordeelt Dexia om binnen tien dagen na betekening van dit vonnis het Bureau Kredietregistratie te Tiel te berichten dat [X] geen verplichtingen uit de leaseovereenkomst meer heeft, op straffe van een dwangsom van € 100,00 voor elke dag dat Dexia niet aan deze veroordeling voldoet tot een maximum van € 10.000,00:

IV. verklaart deze veroordelingen uitvoerbaar bij voorraad:

De volledige uitspraak is hier te lezen:
http://www.platformaandelenlease.nl/Uit ... 062008.htm

Groeten,
Piet

[Piet]

De kantonrechter van de rechtbank Maastricht, sector Sittard - Geleen, mengt zich nu ook in de strijd over huurkoop, de betekenis van art. 1:88 en verjaring.

LJN: BD8933,Sector kanton Rechtbank Maastricht
Datum uitspraak: 09-07-2008
Datum publicatie: 30-07-2008
Rechtsgebied: Civiel overig
Soort procedure: Eerste aanleg - enkelvoudig
Inhoudsindicatie: Bescherming ex artikel 1:88 BW van niet handelende echtgenoot bij overeenkomst van effectenlease De verlenging van een overeenkomst van effectenlease brengt een verzwaring van verplichtingen met zich. Het strookt met de aard en strekking van artikel 1:88 BW dat de niet handelende echtgenoot de nietigheid van de verlengingsovereenkomst kan inroepen, ook als hij/zij dit ten aanzien van de oorspronkelijke overeenkomst niet dan wel te laat heeft gedaan.

3.5 Nu het vernietigingsberoep slechts deels kan slagen - wél voor wat betreft de verlengings-overeenkomsten, níet waar het om de oorspronkelijke overeenkomsten gaat - rijst de vraag welke gevolgen dit zal hebben voor de vorderingen van [eiser] en [gedaagde]. Naar het oor-deel van de kantonrechter ligt het op de weg van [gedaagde] als meest gerede (professionele) partij om bij akte een berekening in het geding te brengen van de financiële consequenties, waarbij in het licht van de voormelde vernietiging de gevolgen van de verlengingsovereenkomsten dienen te worden geëlimineerd. [gedaagde] zal op heldere wijze inzichtelijk dienen te maken welke uitgangspunten zij bij die berekening heeft gehanteerd. [eiser] zal daarop bij antwoord-akte mogen reageren.
Nu voor alsdan zij nog opgemerkt dat die herberekening, gelet op aard en strekking van de be-schermingsbepaling ex artikel 1:88 BW, niet ten nadele van [eiser] mag strekken. Anders en concreet gezegd: indien mocht blijken dat [eiser] na herberekening slechter af zou zijn, geldt het thans in reconventie gevorderde bedrag als maximale limiet van de (tegen-) vordering van [gedaagde].

De volledige uitspraak is hier te lezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BD8933

Ook het Juridisch Dagblad heeft gereageerd op deze uitspraak.
De reactie is hier te lezen:
http://juridischdagblad.nl/content/view/6980/1/

Groeten,
Piet

[Piet]

Op 28 augustus stond het volgende artikel in de Telegraaf :

Man met hersentumor eist snel ton van Dexia
http://www.platformaandelenlease.nl/nie ... 2008-1.htm

Vandaag heeft de rechtbank Lelystad een uitspraak gedaan in het kort geding wat was aangespannen door een gedupeerde met hersentumor.
Hier de link naar de uitspraak:
http://zoeken.rechtspraak.nl/resultpage ... ljn=BF0062

De eis was:

3.2. [eiser] baseert zijn vordering op de volgende stellingen. Gelet op vaste rechtspraak van Rechtbank Amsterdam in de zogenoemde Dexia-zaken is het vrijwel zeker dat die rechtbank in de bodemprocedure op grond van art. 1:88 en 89 BW de vordering van [eiser] tot betaling van een bedrag van EUR 110.134,- althans EUR 66.000,-, zal toewijzen. Wegens de achterstanden bij de Rechtbank Amsterdam zal die uitspraak waarschijnlijk nog één of meer jaren op zich laten wachten. [eiser] heeft een groot belang bij eerdere toewijzing van een voorschot omdat bij hem een levensbedreigende tumor is geconstateerd die operatief verwijderd dient te worden. Aangezien in Nederland zeer weinig ervaring is met operatie van dit type tumoren, biedt operatie in Engeland betere kansen. De zorgverzekeraar van [eiser] is echter niet bereid de kosten van een behandeling in Engeland, die tienduizenden euro’s zullen bedragen, te voldoen.

Dexia vindt dit onzin:

3.3. Dexia stelt dat [eiser] geen spoedeisend belang heeft bij zijn vordering. Voor een operatie in het buitenland bestaat geen noodzaak. Gesteld noch gebleken is dat een operatie in Nederland niet door de zorgverzekeraar wordt vergoed.

De rechtbank is van mening:

spoedeisend belang

4.2. De voorzieningenrechter volgt [eiser] in zijn stelling dat zijn wens om in Engeland geopereerd te worden gerespecteerd dient te worden. Vast staat dat de operatie die [eiser] moet ondergaan zeer ingrijpend is en dat de kans op ernstige complicaties groot is. Onder die omstandigheden is het niet aan Dexia te treden in de keus van [eiser] om zich in Engeland te laten opereren. Nu niet door Dexia wordt betwist dat een operatie geïndiceerd is, dat een operatie in Engeland [eiser] enkele tienduizenden euro’s zal kosten en dat de ziektekostenverzekeraar deze kosten niet zal voldoen, is voldoende aannemelijk dat [eiser] een spoedeisend belang heeft bij de gevraagde voorziening.

De rechtbank wijst echter de vordering in kort geding af:

4

.5. [eiser] heeft het bestaan en de omvang van zijn vorderingen onvoldoende aannemelijk gemaakt voor toewijzing in kort geding. De vorderingen zullen worden afgewezen.

4.6. [eiser] zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van Dexia worden begroot op:
- vast recht EUR 254,00
- salaris procureur 2.842,00
Totaal EUR 3.096,00

Maar ach, wat maakt het uit dat de mens een uniek wezen is wat maar één keer leeft.
Eigen belangen van vele financiële instellingen en overheid en geld en hebzucht, daar gaat het een bepaalde groep om in Nederland.
Of niet?.... en wat kan Jan met de Pet, als melkkoe van deze kleine groep rijken, hieraan doen…
Ik denk zelf meer als het alleen maar passief ondergaan van wat er gebeurt.
Maar ja, dan moet je er wel wat voor doen….
De man met de hersentumor heeft het gedaan en zal verder blijven knokken voor zijn leven, opgeven is geen optie.
Hopelijk dat er voor hem zich nog een keer op tijd een mogelijkheid voordoet om nog iets te doen.

Groeten,
Piet

[bucks007]

wens deze mijnheer heel veel sterkte: in deze voor hem ongetwijfeld moeilijke tijden.

[ElBe]

Het meest trieste van dit drama haalt dhr. Koremans in zijn geheel niet aan.
Deze volledig gedeformeerde jurist en vakidioot verklaart het volgende:

3.3. Dexia stelt dat [eiser] geen spoedeisend belang heeft bij zijn vordering. Voor een operatie in het buitenland bestaat geen noodzaak. Gesteld noch gebleken is dat een operatie in Nederland niet door de zorgverzekeraar wordt vergoed.

Dat hij zichzelf tot een van de topadvocaten van Nederland zou rekenen dat is dan zijn mening maar dat hij daarbij ook nog eens zichzelf tot een van Nederlands meest getalenteeerde medische specialist durft te verklaren met zijn absoluut ontbreken van enige kennis en ervaring op het medisch gebied en hier heel bout toch de volgende verklaring durft af te leggen is toch wel de grootste misser die deze stumper zich denkt te mogen aanmeten waarbij het in deze zaak gaat over een absolute zaak over leven en dood.
Gelukkig tikt de voorzieningenrechter - zo wordt een rechter in kort geding genoemd - hier dhr. Cornegoor keihard op de vingers.(Normaal zal een rechter in kort geding alleen verwijzen dat een kort geding niet geschikt is voor bepaalde uitspraken en dat daar een bodemprocedure voor gevoerd moet worden). Echter in deze uitspraak heeft de rechter specifiek naar Connegoor c.q. Dexia het volgende verklaart, waarschijnlijk omdat deze rechter Cornegoor c.q. Dexia absuluut te ver vond gaan in hun/zijn verklaring.

4. De beoordeling
4.1. De gevorderde voorziening strekt tot betaling van een geldsom. Voor toewijzing van een dergelijke vordering in kort geding is slechts plaats, als het bestaan en de omvang van de vordering in hoge mate aannemelijk zijn, terwijl voorts uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening vereist is en het risico van onmogelijkheid van terugbetaling bij afweging van de belangen van partijen - aan toewijzing niet in de weg staat.

spoedeisend belang

4.2. De voorzieningenrechter volgt [eiser] in zijn stelling dat zijn wens om in Engeland geopereerd te worden gerespecteerd dient te worden. Vast staat dat de operatie die [eiser] moet ondergaan zeer ingrijpend is en dat de kans op ernstige complicaties groot is. Onder die omstandigheden is het niet aan Dexia te treden in de keus van [eiser] om zich in Engeland te laten opereren. Nu niet door Dexia wordt betwist dat een operatie geïndiceerd is, dat een operatie in Engeland [eiser] enkele tienduizenden euro’s zal kosten en dat de ziektekostenverzekeraar deze kosten niet zal voldoen, is voldoende aannemelijk dat [eiser] een spoedeisend belang heeft bij de gevraagde voorziening.

Wat natuurlijk in dit kort geding volslagen buiten geding stond waren de onderstaande zo langzamerhand de al jaren genoemde en bekendstaande en steeds herhaalde argumentatie van Cornegoor c.q. Dexia waardoor bepaalde rechten c.q. aansprakelijkheid niet meer voor Dexia zouden gelden. Gedingstukken welke door Cornegoor tevens in dit kort geding als relevant zijn meegeëist(het ging uiteindelijk alleen in eerst instantie voor een vergoeding van een bedrag voor de kosten van een (riscante) medische ingreep in het buitenland) zijn hier als absoluut niet relevant mede opgevoerd als duidelijke argumentatie om de zaak zo duidelijk mogelijk af te
wijzen. Daarom is het dan ook volslagen onduidelijk waarom een ervaren advocaat zoals Cornegoor althans daar zouden we toch van moeten uitgaan(of hebben we dit nu zo volkomen mis), de onderstaande stukken ook in het geding heeft aangehaald om waarschijnlijk blijkbaar daarmee zijn zaak sterker te beargumenteren, terwijl een ervaren advocaat ook duidelijk weet dat in een kort geding zaak juist een hoop zaken buiten de procedure moeten blijven omdat deze in een bodemprocedure apart moeten worden behandeld.

Het tweede gedingstuk
Daarnaast heeft de echtgenote de vernietiging van artikel 1:89 BW niet tijdig ingeroepen. De verjaringstermijn voor een beroep op art 1:89 BW is drie jaren en vangt aan op het tijdstip dat de vernietigbare rechtshandeling ter kennis komt van de echtgenoot. De onderhavige vernietigingsverklaring dateert van 21 december 2005. Voor een rechtsgeldig beroep op de vernietigingsgrond van art. 1:89 BW is dus vereist dat de echtgenote van [eiser] pas na 20 december 2002 op de hoogte raakte van het bestaan van de overeenkomsten. De leaseovereenkomsten zijn gesloten in 1997 en 1998. Het is onwaarschijnlijk dat de echtgenote pas na 20 december 2002, derhalve vijf jaar, later kennis heeft genomen van de omstreden leaseovereenkomsten.

Dexia voert voorts aan dat ten aanzien van vorderingen, gebaseerd op een schending van de zorgplicht (door Dexia) nog geen jurisprudentie van de Hoge Raad voorhanden is. In de arresten die tot nu toe met betrekking tot leaseovereenkomsten door de gerechtshoven zijn gewezen, bestaat de schade uitsluitend uit de restschuld. De uitspraken van de Rechtbank Amsterdam in de Dexia-zaken zijn niet in hogere rechtspraak bevestigd.

artikel 1:88 lid 1 sub d j? 1:89 BW

4.3. [eiser] beroept zich op nietigheid van de leaseovereenkomsten. Hij stelt dat zijn echtgenote pas in 2003 bekend werd met de leaseovereenkomsten omdat in dat jaar een nieuwe hypothecaire lening is aangegaan voor de aflossing van de restschuld. Zijn echtgenote heeft bij brief van 21 december 2005 en dus binnen drie jaar nadat zij bekend werd met de leaseovereenkomsten deze overeenkomsten vernietigd.
Dexia stelt dat het onwaarschijnlijk is dat de echtgenote gedurende vijf jaar onbekend was met de leaseovereenkomsten. Zij stelt dat het door [eiser] gedurende de looptijd van de leaseovereenkomsten betaalde bedrag van EUR 90.000,- in relatie tot zijn gestelde inkomen aanzienlijk is. Voorts was van twee overeenkomsten de looptijd op 21 december 2002 verstreken. Eén overeenkomst resulteerde in een restschuld en één in een uitkering. Onaannemelijk is dat dit voor de echtgenote verborgen bleef. Dexia merkt daarbij op dat de echtgenote niet ter zitting aanwezig is om het door [eiser] gestelde te bevestigen.

Ondanks dat ook hier Cornegoor c.q. Dexia hier nogal wat moeite doet om met allerlei juridische argumenten zijn/hun betrokkenheid c.q. onschuld tracht te ontkennen, vond ook hier dat de rechter een heel duidelijk singnaal naar Cornegoor c.q. Dexia moest afgeven i.v.m. hun stellingname.

De voorzieningenrechter overweegt dat de bewijslast van het feit dat de echtgenote reeds vóór 20 december 2002 bekend was met de leaseovereenkomsten, bij Dexia ligt. Daartoe heeft Dexia haar standpunt met feiten en omstandigheden onderbouwd. Die feiten op zich zijn niet weersproken maar over de daaraan door Dexia verbonden conclusie dat de echtgenote met de overeenkomsten bekend was vóór 20 december 2002 verschillen partijen van mening. Op voorhand kan daarom echter niet gezegd worden dat in hoge mate waarschijnlijk is dat het beroep op verjaring niet zal slagen zodat de vordering van [eiser] in de bodemprocedure in hoge mate waarschijnlijk is. In deze kort geding procedure is geen plaats voor bewijslevering zodat niet thans reeds in hoge mate waarschijnlijk is dat de bodemrechter zal oordelen dat de leaseovereenkomsten rechtsgeldig zijn vernietigd en dat de primaire vordering toegewezen zal worden.

Het is eigenlijk het trieste en het meest dramatische bericht wat ik in alle jaren op dit forum ben tegenkomen en het zou eigenlijk mogelijk moeten zijn om gezamelijk de betreffende persoon ter verantwoording te roepen hetzij door hem voor een tuchtcommissie te laten verschijnen hetzij hem op zijn menselijke en maatschappelijke plichten te wijzen.

Indien je eens duidelijk tussen de regels doorleest van deze uitspraak en daarbij niet in acht hoefd te nemen dat het hier om een kort geding zou gaan dan zou je met aan grote zekerheid grenzende waarschlijnheid de gedachte kunnen opvatten dat deze uitspraak zou zijn gewonnen door de eiser. Helaas heeft kort gedingen soms andere criterias waardoor eerst andere processen nodig zijn om tot een juiste uitspraak te komen.
Het is alleen zo jammer dat de tijd hier doortikt en dat hier Cornegoor en Dexia blijkbaak absoluut geen enkele rekening mee willen houden. Het bevestigd natuurlijk al het beeld wat al jaren van deze orginisatie was ontstaan; namelijk dat dit geen mensen of orginisatie meer waren maar complete robots.

mvg,
Elbe

[Piet]

Eindelijk geeft de rechtbank Almelo het toe, de Dexia contracten zijn huurkoop en de daarvoor in aanmerking komende gedupeerden die het contract tijdig hebben vernietigd krijgen hun geld terug.
Op 10 september gaf rechter van der Veer zijn fout toe in een vonnis en wees de vernietiging toe.
Deze gedupeerden krijgen nu al hun geld terug.
Al jaren heeft deze rechter volgehouden dat de Dexia contacten niet onder huurkoop vielen en wees alle vernietigingen (onterecht) af.
Honderden gedupeerden zijn het slachtoffer geworden van deze falende wild west rechter en zijn al hun geld kwijt door een onterechte veroordeling door deze rechter.
Zelfs toen alle rechtbanken en gerechtshoven vonnisten dat de Dexia contracten onder huurkoop vielen bleef deze rechter eigenwijs en wees alle vernietigingen af.
Onbegrijpelijk dit in onze rechtstaat en democratie deze dictatuur wordt geaccepteerd en beschermd!!!

De uitspraak van 10 september van de rechtbank Almelo waarin de gedupeerden al hun geld terugkrijgen n.a.v. de vernietiging door de niet meegetekende partner wordt z.s.m. op de website van PAL gepubliceerd.

Groeten,
Piet