Iedereen bibbert voor de
AFM
Door ELLEN DEN HOLLANDER
ROTTERDAM - Zo hoort het: een verdachte van
diefstal blijft onschuldig tot het moment dat in de rechtbank een luid en
duidelijk ‘schuldig’ heeft geklonken. Pas ná dat oordeel volgt de
straf.
Arthur Docters van Leeuwen
blijft bestuursvoorzitter van de AFM nadat hij zich vorige week terugtrok van de
verkiezingslijst van de VVD.FOTO ANP/JUAN VRIJDAG
Hoe anders werkt het in de financiële wereld. Daar
kunnen mannen (en vrouwen) met een toppositie ophoepelen als de Autoriteit
Financiële Markten een vermoeden heeft dat er iets is misgegaan. Zij zijn hun
baan kwijt en krijgen die ook niet terug, als jaren later blijkt dat er niets of
niet veel scheef zat.
De AFM stuurde 3,5 jaar geleden ten onrechte twee
bestuurders naar huis, zo stelde het College van Beroep voor het Bedrijfsleven
eerder deze week. Twee directeuren van vermogensbeheerder Veer Palthe Voûte
werden door de strafrechter veroordeeld voor handel met voorwetenschap. De
hoogste bestuursrechter bepaalde echter dat de AFM te vroeg had
geoordeeld.
De betreffende bankiers, Jan Reinier Voûte en
Michiel van Wulfften Palthe, kregen gelijk, maar wel erg laat. De directeuren
zaten intussen afgebrand thuis, aldus hun advocaat Guido Roth. „Het is
buitengewoon zuur,’’ vindt hij. „We gaan proberen de schade te verhalen, maar
daarmee maak je de reputatieschade niet ongedaan.’’
Hoe de AFM tot een besluit komt om een bestuurder
een rode kaart te geven, blijft geheim. Dat is lastig, weet Drea Berghorst,
woordvoerster van de autoriteit. Zij onderstreept wel dat een bestuurder niet
‘zomaar’ aan de kant wordt gezet. Maar welke overwegingen aan die beslissing ten
grondslag liggen, blijft in nevelen gehuld. Niet omdat de hoogste baas Arthur
Docters van Leeuwen dat graag wil. Die geheimhouding is wettelijk geregeld.
Berghorst: „Dat maakt het geven van een toelichting ingewikkeld.’’
Gek van woede werd vastgoedmagnaat Ed Maas van deze
werkwijze. Zijn naam raakte besmet omdat hij zou hebben gerommeld met
aandelenhandel. Nog voordat justitie zich over zijn zaak boog, kreeg hij al het
stempel ‘onbetrouwbaar’ van de AFM. Hij haalde vorig jaar kwaad zijn bedrijf VHS
van de beurs en verkocht zijn vastgoedportefeuille. Daardoor viel hij niet meer
onder de AFM.
Een bestuurder zou eigenlijk op zijn stoel moeten
kunnen blijven zitten en zich kunnen verdedigen, vindt bedrijfskundige Paul
Fentrop, directeur van adviesbureau Deminor. „De regelgeving is te ver
doorgeschoten.’’
Over de resultaten van de AFM is Fentrop niet erg
te spreken. „Wat heeft de AFM de afgelopen jaren gedaan? WorldOnline naar de
beurs laten gaan terwijl er geen prospectus (financiële bijsluiter voor
beleggers, red.) was. Er zijn miljoenen ingestoken en Joost mag weten wat ze
daar uitvogelen.’’ De financiële wereld bibbert voor de AFM, weet Fentrop.
„Niemand durft iets kritisch te zeggen. Dan klopt er toch iets niet. Dat is
aanleiding voor grondig onderzoek naar de AFM.’’
De oplossing is: veel meer openheid, vindt
hoogleraar economie Casper de Vries. „De Consumentenbond publiceert ook
onderzoeksresultaten over bijvoorbeeld vieze resturaurants,’’ stelt hij, op
persoonlijke titel.
„Bij artsen heb je ook goede en slechte, dat mag
best voor de buitenwereld duidelijk zijn. In België hangt een prijslijst bij de
deur zodat je weet dat je meer betaalt en op hogere kwaliteit kan rekenen. Zo
moet het ook zijn bij aanbieders van financiële instellingen. De AFM moet zorgen
voor openbare informatie. Zolang zaken in achterkamertjes worden geregeld,
blijft er altijd iets van ‘wat gebeurt daar toch?’ aan kleven.’’
Pure openheid kan niet, vindt hoogleraar Arnoud
Boot van de Universiteit van Amsterdam en betrokken bij de AFM en DNB.
„Misschien is een commissie Stiekem een oplossing: een commissie van mensen die
boven elke twijfel verheven zijn en die zonder vertraging het werk van AFM
kunnen toetsen, voordat er überhaupt enige publiciteit (en dus beschadiging van
betreffende mensen) heeft plaatsgevonden.’’
Copyright Algemeen Dagblad