'Knokken voor de bereikte
vrede'
EX-ADVOCAAT MET DEXIA IN DE BESLISSENDE
FASE
• door
RIEN MEIJER
AMSTERDAM - Ondanks 27 jaar in de
advocatuur voldoet Ben Knüppe niet aan het stereotiepe beeld van de advocaat.
Bekendst is hij waarschijnlijk van Fokker. Waar medecuratoren Deterink en
Schimmelpenninck (Van der Hoop) nog immer druk zijn met faillissementen, is de
aimabele Knüppe sinds kort de baas bij een nog draaiend bedrijf: Dexia Bank
Nederland. Zijn taak: "Zorgen dat Dexia deze ingewikkelde periode kan afsluiten
en straks - hoe triest ook - geliquideerd kan
worden."
Opvallende tekst
op kantoor van een jurist: 'I smell shit. Is there a lawyer in here?' Ben Knüppe
wil er maar mee aangeven dat hij het recht met wat meer relativeringsvermogen
beziet dan veel ambtsgenoten. Zoals degenen "die mensen, die in het verleden
willens en wetens geschikt hebben met Dexia, nu alsnog de illusie geven dat er
meer te halen valt. Dat neem ik een aantal juridische tegenstanders toch wel
kwalijk".
Hij zal ze vanaf aanstaande
dinsdag ongetwijfeld weer tegenkomen, als in een meerdaagse hoorzitting in het
Amsterdamse Expo XXI de vraag centraal staat of de zogenoemde
Duisenberg-regeling voor alle gedupeerde aandelenleasebeleggers moet gaan
gelden. Dexia bereikte vorig jaar met een viertal belangenorganisaties - de
stichtingen Leaseverlies en Eegalease, de Consumentenbond en de VEB - een
akkoord over deze regeling, die onder meer voorziet in kwijtschelding van (een
groot deel van) de restschuld na afloop van de
contractduur.
Eigenbelang
Inmiddels gingen ruim 55.000 klanten hiermee akkoord. Om zoveel mogelijk
gedupeerden alsnog over de streep te trekken, kwam Dexia deze week met een
verruiming van de Duisenberg-regeling: zo'n 70.000 beleggers met lopende
leasecontracten mogen deze voortijdig beëindigen, zonder het recht op
kwijtschelding van de eventuele restschuld te verliezen. Knüppe is de eerste om
toe te geven dat eigenbelang hier 'zeker' meespeelt: "Per saldo kost dit ons
geld, maar het voordeel is dat we zo sneller uit deze operationele fase komen.
Dat is voor ons ook aantrekkelijk."
Met
het verzoek de Duisenberg-regeling algemeen verbindend te verklaren, maakten de
onderhandelingspartners als één van de eersten gebruik van de nieuwe wet
Collectieve Afwikkeling Massaschade (kortweg WCAM). Slechts één zaak ging hen
voor, namelijk die van de slachtoffers van het beruchte synthetische hormoon
DES. Om zich voor te bereiden op de eigen zaak schoof Knüppe een tijdje terug
aan bij die van de zogenoemde DES-dochters. "Een vreselijk drama."
Niettemin vindt de jurist dat hij "heel uitdagend
werk mag doen. We zijn nu nieuw juridisch terrein aan het verkennen en in het
algemeen vind ik het erg spannend hoe dit dossier zich ontwikkelt". Maar nog
even los van de uitspraak in de WCAM-zaak, zal er ooit een moment komen dat er
op het (flink uitgeklede) Dexiakantoor in Amsterdam alleen nog een
boekhoudkundige afwikkeling van de resterende contracten overblijft. Er zijn
immers producten verkocht met een looptijd van tien jaar, met zelfs nog de
mogelijkheid tot verlengen, weet ook Knüppe. Diplomatiek: "Er kan een moment
komen dat het voor mij wat érg saai wordt hier. Maar het streven is wel dat dat
moment wat sneller komt dan tien
jaar."
Ingegraven
Tot die tijd is het "knokken voor de vrede die we inmiddels wel bereikt hebben".
Waar zijn voorganger Dirk Bruneel regelmatig geconfronteerd werd met verhitte
emoties en bedreigingen, is dat nu "een stuk minder" het geval. "Bij de
gemiddelde cliënt zijn de emoties inmiddels wel gaan liggen", aldus de jurist.
"Natuurlijk zijn er mensen die zich helemaal ingegraven hebben tegen Dexia, of
rupsjesnooit-genoeg die niet snappen dat een regeling altijd betekent dat béide
partijen moeten inleveren."
© 1996-2006 Uitgeversmaatschappij De Telegraaf
B.V., Amsterdam.