Voor al uw leasezaken
 
Leaseproces werft gedupeerden
 
de Volkskrant 6 september 2005
 
Duizenden beleggers verwachten dat een gang naar de rechter meer oplevert dan het schikkingsvoorstel dat Wim Duisenberg begin dit jaar presenteerde. Een gokje wagen hoeft niet duur te zijn. Bij Leaseproces kunnen ze dat doen op basis van no cure no pay en kunnen ze voor 125 euro een zaak beginnen.
Elke ochtend bezorgt de postbode twee postzakken bij het Amsterdamse kantoor van Leaseproces. Inhoud: honderden identieke brieven van de juridische afdeling van de bank Dexia. Allemaal reacties op schoten voor de boeg van Leaseproces. Dit bedrijf bereidt namens duizenden leasebeleggers rechtszaken voor tegen de Frans-Belgische bank.
De afgelopen maanden heeft jurist Ger van Dijk (58), die Leaseproces vorig jaar opgerichtte, tientallen net afgestudeerde juristen in dienst moeten nemen om alle aanvragen systematisch te kunnen verwerken. De bijna vijftig juristen zitten te werken tussen schotten. Leaseproces is net verhuisd naar een groter kantoor, maar ruimtegebrek ligt alweer op de loer.
Inmiddels hebben zevenduizend aandelenlease-beleggers zich aangemeld bij Leaseproces, dat zich heeft gespecialiseerd in zaken van gedupeerde leasebeleggers tegen Dexia, Aegon, Fortis, Ohra en DSB Bank. Deze bedrijven verkochten tot een paar jaar geleden honderdduizenden contracten waarbij iemand belegt met geleend geld. De beleggers hadden meestal geen enkele ervaring met aandelen en zitten als gevolg van de enorme koersdalingen van begin deze eeuw met een enorme restschuld.
Van Dijk verwacht dat uiteindelijk 60 procent van de beleggers die zich hebben aangemeld, zal besluiten de kantonrechter uitspraak te laten doen in hun zaak. Mensen krijgen eerst een gesprek. We rekenen voor wat het verschil is tussen het schikkingsbod van Dexia en het bedrag dat ze misschien via de rechter kunnen krijgen. We kijken ook hoe hard ze het geld nodig hebben en of zo'n rechtszaak niet te belastend is. Besluiten ze door te gaan, dan zijn ze 125 euro kwijt voor het intakegesprek.`
Van degenen die na het eerste gesprek doorgaan, kiest driekwart voor de no cure no pay-mogelijkheid. Als ze hun zaak winnen, ontvangt Leaseproces een percentage van het bedrag dat ze in handen krijgen. Tot tienduizend euro is dat 30 procent. Voor hogere bedragen loopt het percentage stapsgewijs terug naar 5 procent. Beleggers die een flink bedrag denken te kunnen incasseren, kiezen veelal voor een vast bedrag voor Leaseproces van 895 euro en een lager percentage.
Volgens Van Dijk claimen beleggers gemiddeld dertigduizend euro, maar hij kent ook schrijnende gevallen` waarin het draait om een paar ton. Het geclaimde bedrag is de optelsom van de betaalde rente en de restschuld. Dexia gaat nu niet verder dan het kwijtschelden van (een deel van) de restschuld.
Soms lukt het om mensen die alles kwijt zijn weer financieel op de rails te krijgen`, zegt Van Dijk. Volgens hem zijn de vooruitzichten van zijn klanten goed. De afgelopen jaren hebben klagende beleggers honderden zaken van Dexia gewonnen. Het is wachten op uitspraken van de Hoge Raad in een aantal zaken.
Vrijwel alle klanten van Dexia kunnen nog naar de rechter stappen. Ook degenen die zich hebben aangemeld voor de Duisenberg-schikking bij de Stichting Leaseverlies, de belangrijkste belangenorganisatie voor gedupeerde lease-beleggers. In de loop van oktober krijgen ze een voorstel van Dexia. Met die berekening in de hand kunnen ze bij Leaseproces aankloppen en bezien of de gang naar de rechter wellicht een lucratief alternatief is.
Een rechtszaak is geen loterij zonder nieten, waarschuwt Harmen Geers, woordvoerder van de belangenclub Leaseverlies. Geers kent ruim tien recente uitspraken waarin de rechter minder toezegt dan in het Duisenberg-voorstel. Soms moeten beleggers zelfs opdraaien voor de proceskosten van Dexia. Het is goed mogelijk dat in individuele gevallen een rechtszaak gunstiger uitpakt dan het schikkingsvoorstel. Maar voor de meeste gedupeerden is het Duisenberg-voorstel een goede oplossing. De rechter zal ook kijken naar de eigen verantwoordelijkheid.
Over een jaar of vier - het duurt altijd langer dan je denkt - verwacht Van Dijk zijn bedrijf te kunnen opdoeken. We leven bij de dag. Alle medewerkers hebben een tijdelijk contract.

Ger van Dijk stond tot 1986 ingeschreven bij de Orde van Advocaten. In dat jaar schreef hij zich uit. Sindsdien is hij een jurist die werkt op basis van no cure no pay. Als hij een zaak wint, krijgt hij een percentage van het bedrag dat zijn klant ontvangt. Dat vind ik avontuurlijker.
Van Dijk legde zich toe op handelsgeschillen waarbij grote bedragen in het spel waren. Meestal procedeerde hij uit naam van ondernemers tegen banken en verzekeraars. Je probeert de krenten uit de pap te halen. De afloop van een rechtszaak blijft onvoorspelbaar. Soms verlies je een zaak waar je ijzersterk staat, soms win je een zaak die je kansloos acht.
Het bedrijf van Van Dijk leidde een kabbelend bestaan tot hij steeds meer aanmeldingen kreeg van aandelenlease-beleggers die op zoek waren naar een goedkope manier om een rechtszaak tegen Dexia, Aegon en andere aanbieders aan te spannen. Van Dijk sloeg aan het rekenen en zag dat veel vergelijkbare zaken waarbij een relatief klein bedrag wordt geclaimd zich goed lenen voor de no cure no pay aanpak. Een jaar geleden richtte hij daartoe Leaseproces op.
Leaseproces voert de procedures zelf omdat bij de kantonrechter geen verplichte bijstand van een advocaat nodig is. De kantonrechter behandelt de aandelenleasae-zaken omdat ze vallen onder huurkoop.

© de Volkskrant