Voor al uw leasezaken
Leaseproces werft gedupeerden
de Volkskrant 6 september 2005
Duizenden beleggers verwachten dat een gang naar de rechter meer oplevert
dan het schikkingsvoorstel dat Wim Duisenberg begin dit jaar presenteerde. Een
gokje wagen hoeft niet duur te zijn. Bij Leaseproces kunnen ze dat doen op basis
van no cure no pay en kunnen ze voor 125 euro een zaak beginnen.
Elke
ochtend bezorgt de postbode twee postzakken bij het Amsterdamse kantoor van
Leaseproces. Inhoud: honderden identieke brieven van de juridische afdeling van
de bank Dexia. Allemaal reacties op schoten voor de boeg van Leaseproces. Dit
bedrijf bereidt namens duizenden leasebeleggers rechtszaken voor tegen de
Frans-Belgische bank.
De afgelopen maanden heeft jurist Ger van Dijk (58),
die Leaseproces vorig jaar opgerichtte, tientallen net afgestudeerde juristen in
dienst moeten nemen om alle aanvragen systematisch te kunnen verwerken. De bijna
vijftig juristen zitten te werken tussen schotten. Leaseproces is net verhuisd
naar een groter kantoor, maar ruimtegebrek ligt alweer op de loer.
Inmiddels
hebben zevenduizend aandelenlease-beleggers zich aangemeld bij Leaseproces, dat
zich heeft gespecialiseerd in zaken van gedupeerde leasebeleggers tegen Dexia,
Aegon, Fortis, Ohra en DSB Bank. Deze bedrijven verkochten tot een paar jaar
geleden honderdduizenden contracten waarbij iemand belegt met geleend geld. De
beleggers hadden meestal geen enkele ervaring met aandelen en zitten als gevolg
van de enorme koersdalingen van begin deze eeuw met een enorme
restschuld.
Van Dijk verwacht dat uiteindelijk 60 procent van de beleggers
die zich hebben aangemeld, zal besluiten de kantonrechter uitspraak te laten
doen in hun zaak. Mensen krijgen eerst een gesprek. We rekenen voor wat het
verschil is tussen het schikkingsbod van Dexia en het bedrag dat ze misschien
via de rechter kunnen krijgen. We kijken ook hoe hard ze het geld nodig hebben
en of zo'n rechtszaak niet te belastend is. Besluiten ze door te gaan, dan zijn
ze 125 euro kwijt voor het intakegesprek.`
Van degenen die na het eerste
gesprek doorgaan, kiest driekwart voor de no cure no pay-mogelijkheid. Als ze
hun zaak winnen, ontvangt Leaseproces een percentage van het bedrag dat ze in
handen krijgen. Tot tienduizend euro is dat 30 procent. Voor hogere bedragen
loopt het percentage stapsgewijs terug naar 5 procent. Beleggers die een flink
bedrag denken te kunnen incasseren, kiezen veelal voor een vast bedrag voor
Leaseproces van 895 euro en een lager percentage.
Volgens Van Dijk claimen
beleggers gemiddeld dertigduizend euro, maar hij kent ook schrijnende gevallen`
waarin het draait om een paar ton. Het geclaimde bedrag is de optelsom van de
betaalde rente en de restschuld. Dexia gaat nu niet verder dan het kwijtschelden
van (een deel van) de restschuld.
Soms lukt het om mensen die alles kwijt
zijn weer financieel op de rails te krijgen`, zegt Van Dijk. Volgens hem zijn de
vooruitzichten van zijn klanten goed. De afgelopen jaren hebben klagende
beleggers honderden zaken van Dexia gewonnen. Het is wachten op uitspraken van
de Hoge Raad in een aantal zaken.
Vrijwel alle klanten van Dexia kunnen nog
naar de rechter stappen. Ook degenen die zich hebben aangemeld voor de
Duisenberg-schikking bij de Stichting Leaseverlies, de belangrijkste
belangenorganisatie voor gedupeerde lease-beleggers. In de loop van oktober
krijgen ze een voorstel van Dexia. Met die berekening in de hand kunnen ze bij
Leaseproces aankloppen en bezien of de gang naar de rechter wellicht een
lucratief alternatief is.
Een rechtszaak is geen loterij zonder nieten,
waarschuwt Harmen Geers, woordvoerder van de belangenclub Leaseverlies. Geers
kent ruim tien recente uitspraken waarin de rechter minder toezegt dan in het
Duisenberg-voorstel. Soms moeten beleggers zelfs opdraaien voor de proceskosten
van Dexia. Het is goed mogelijk dat in individuele gevallen een rechtszaak
gunstiger uitpakt dan het schikkingsvoorstel. Maar voor de meeste gedupeerden is
het Duisenberg-voorstel een goede oplossing. De rechter zal ook kijken naar de
eigen verantwoordelijkheid.
Over een jaar of vier - het duurt altijd langer
dan je denkt - verwacht Van Dijk zijn bedrijf te kunnen opdoeken. We leven bij
de dag. Alle medewerkers hebben een tijdelijk contract.
Ger van Dijk stond tot 1986 ingeschreven bij de Orde van Advocaten. In dat
jaar schreef hij zich uit. Sindsdien is hij een jurist die werkt op basis van no
cure no pay. Als hij een zaak wint, krijgt hij een percentage van het bedrag dat
zijn klant ontvangt. Dat vind ik avontuurlijker. Van Dijk legde zich toe op
handelsgeschillen waarbij grote bedragen in het spel waren. Meestal procedeerde
hij uit naam van ondernemers tegen banken en verzekeraars. Je probeert de
krenten uit de pap te halen. De afloop van een rechtszaak blijft onvoorspelbaar.
Soms verlies je een zaak waar je ijzersterk staat, soms win je een zaak die je
kansloos acht. Het bedrijf van Van Dijk leidde een kabbelend bestaan tot hij
steeds meer aanmeldingen kreeg van aandelenlease-beleggers die op zoek waren
naar een goedkope manier om een rechtszaak tegen Dexia, Aegon en andere
aanbieders aan te spannen. Van Dijk sloeg aan het rekenen en zag dat veel
vergelijkbare zaken waarbij een relatief klein bedrag wordt geclaimd zich goed
lenen voor de no cure no pay aanpak. Een jaar geleden richtte hij daartoe
Leaseproces op. Leaseproces voert de procedures zelf omdat bij de
kantonrechter geen verplichte bijstand van een advocaat nodig is. De
kantonrechter behandelt de aandelenleasae-zaken omdat ze vallen onder
huurkoop. | |
© de Volkskrant