Tegen adviseurs dreigt stroom
miljoenenclaims
Door Theo Besteman
AMSTERDAM
- Adviseurs ontliepen in de woekerpolisaffaire tot dusver schadeclaims. Nu
verzekeraars zijn gedwongen voor honderden miljoenen aan kosten terug te betalen
aan gedupeerden, begint de Stichting Verliespolis rechtsprocedures tegen
advieskantoren.
„Juridisch is het lastiger. Maar waar adviseurs en
distributeurs van de polissen klanten fout geadviseerd hebben, zullen ook zij
voor de kosten moeten opdraaien”, aldus de stichting. Zo zou Rabobank, als
verkoper van Interpolis, een grote claim tegemoet kunnen zien.
Samen met de stichting Woekerpolis Claim dwong
Verliespolis vorig jaar bij Delta Lloyd, ING en ASR (het oude Fortis
Verzekeringen) voor €1,5 miljard aan schadebetalingen af. Die compenseren de te
hoge kosten die verzekeraars en hun adviseurs bij klanten in rekening brachten.
Verzekeraars moeten al hun te dure polissen aanpassen. De huidige schikkingen
laten – een eis van de stichtingen – schadebetalingen door adviseurs bewust
buiten beschouwingen. „Zij komen nu aan de beurt”, zegt Errol Keyner,
bestuurslid van Stichting Verliespolis.
Deze wil eerst de grote adviseurskantoren tot
betalingen dwingen. Tot nu toe weigeren adviseurs mee te werken (zie
rechtsonder). „Ze houden zich al maanden muisstil en hopen ermee weg te komen,
maar dat gaat niet lukken.” De hoogte van deze schade-eis laat Verliespolis nog
onvermeld.
In „het eerste kwartaal” van dit jaar hoopt
Verliespolis met alle verzekeraars afspraken over de schadecompensatie af te
ronden. Daarna beginnen de zaken tegen de adviseurs.
Drie ingezette rechtsprocedures bij
klachteninstituut Kifid over producten van Delta Lloyd zorgden in juni 2008 voor
een ommekeer. Aanvankelijk ontkenden verzekeraars de hoge kosten. „Delta Lloyd
wilde eerst absoluut niet. Pas door rechtszaken in te zetten kwam Delta Lloyd na
de zomer als eerste verzekeraar serieus aan tafel zitten. Ze wilden opeens een
totale oplossing voor al hun polissen. Dat waren harde en taaie gesprekken, maar
binnen een aantal weken waren we eruit”, zegt onderhandelaar Peter Alers,
secretaris verenigingszaken van Vereniging Eigen Huis, die samen met de
Vereniging van Effectenbezitters (VEB) de Stichting Verliespolis opzette.
Medio 2006 onthulde deze krant het rapport van
toezichthouder AFM over de torenhoge kosten in 6,5 miljoen
beleggingsverzekeringen. Verzekeraars stelden die kosten zelf op gemiddeld 40%
van elke ingelegde euro, maar vaak genoeg soupeerden kosten de inleg volledig
op. Klanten behalen geen of nauwelijks rendement. De helft van alle
verzekeraars, concludeerde de AFM, haalde jarenlang via de maandpremie te veel
kosten bij consumenten weg.
Op 9 september 2008, ruim twee jaar later, schikte
Delta Lloyd voor €300 miljoen. In november volgde ING (€365 miljoen), in
december ASR (€780 miljoen). Daar gingen vele maanden van gesprekken aan vooraf.
„Dit resultaat is toch snel bereikt”, verweert onderhandelaar Keyner,
adjunct-directeur van de VEB, zich. „Vergelijk het met jarenlange
class-actionzaken in de VS, ook die tegen Ahold. Dit zijn ook nog eens zeer
complexe producten. Ze varieren enorm en onder het oppervlak is het buitengewoon
ingewikkeld geconstrueerd. Ze bestaan uit verzekeringen en beleggingen, maar
waar de verzekeraar de kosten verstopt had, dat verschilde sterk. En even een
andere interpretatie scheelde zo honderd miljoen. We moesten dus voorzichtig
zijn.”
De deal met Delta Lloyd was volgens Alers het
breekijzer waarmee zij de woekerpolisaffaire konden openbreken. „Toen volgden
anderen.”
De schikkingen worden in de markt overigens
bekritiseerd als te gering en het resultaat van handjeklap. „Maar de achterban
van de stichtingen blijkt keer op keer tevreden. Als 98% onze afspraken redelijk
vindt, zegt mij dat genoeg”, aldus Alers. „Zonder zulke collectieve acties en de
druk van rechtszaken was het consumenten niet gelukt een deel van hun kosten
vergoed te krijgen. Er is keihard geknokt.” De woekerpolisaffaire is nu al de
grootste schadecompensatie ooit in ons land.
Een bijkomend effect van het spitten in archieven
van verzekeraars – soms nog papieren dossiers – is dat bij een aantal de
automatiseringsachterstand bleek. Keyner: „Soms moesten ze met de stofjas het
archief in en stond het schaamrood op de kaken als bleek dat ze na onze vragen
bepaalde zaken niet konden vinden.”
Verzekeraars moeten door de woekerpolis een grote
inhaalslag maken, zeggen de stichtingen. „Het vertrouwen terugwinnen is zó
belangrijk voor verzekeraars. Degelijke producten maken die klanten helpen, niet
kijken naar de eigen beloning. Sommige klanten belegden, maar dachten te sparen.
Dat moet veel transparanter. Ook in termen van kosten kan het veel efficiënter”,
zegt Alers.
© 1996-2009 Uitgeversmaatschappij De Telegraaf
B.V., Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.