Voor tienduizenden gedupeerden van aandelenlease komt de dag waarop hun claim op een schadeloosstelling verjaart steeds dichter nabij. Het risico voor  verlies van aanspraken geldt met name voor de groep gedupeerden  die tot nu toe passief aan de kant bleef staan en (nog) geen actie ondernam naar de aansprakelijke leasebank. Een dreigende verjaring is veelal eenvoudig te voorkomen door middel van de verzending van  een zg. 'stuitingsbrief' aan de desbetreffende aanbieder van het aandelenleaseproduct.

 

Volgens de Vereniging Consument & Geldzaken zijn velen die gedupeerd zijn door aandelenleaseproducten zich niet bewust dat hun claim op een schadevergoeding door tijdsverloop kan verjaren.  In de periode tussen 1992 en 2002 zijn naar schatting 1,1 miljoen aandelenleasecontracten afgesloten in ons land. Consument & Geldzaken schat het aantal gedupeerden, de contractanten die grote financiële schade leden en vaak nog lijden, op circa 500.000.   Dat het aantal gedupeerden lager ligt dan het aantal afgesloten contracten heeft meer te maken met de omstandigheid dat een flink deel van de gedupeerden meerdere contracten afsloot -soms wel 4 of 5, vaak bij meerder aanbieders- dan met leasecontracten die een positief rendement opleverden. 'Van het laatste is vrijwel nimmer sprake geweest', aldus woordvoerder Anton Weenink van de Vereniging Consument & Geldzaken'. De enkeling die wel winst maakte dankte dit veelal aan een fiscale aftrekbaarheid van de leaserente die tot 1999 mogelijk was en niet aan het beleggingsproduct zelf.

'Naar onze inschatting lopen vele tienduizenden leasegedupeerden het risico dat hun claim binnenkort verjaart indien zij geen actie ondernemen. Nu al zien wij dat leasebanken als Dexia, Aegon en Fortis steeds vaker het verweer voeren in rechtszaken dat claims verjaard zouden zijn', aldus Weenink.  Een moeilijkheidsfactor is dat tegen leasebanken veelal talrijke uiteenlopende vorderingen ingesteld kunnen worden die ook uiteenlopende verjaringstermijnen kennen.  Het grootste risico op verjaring bestaat er voor de groep gedupeerden die een claim (mede) kunnen baseren op een ontbrekende toestemming van hun huwelijks- of geregistreerd partner. Dit betreft met name de leaseproducten van Dexia en Fortis. De andere partner kan het contract vernietigen, maar slechts tot 3 jaar nadat de partner weet heeft gekregen van het bestaan van zo'n afgesloten leasecontract. Aangezien de hele aandelenlease-affaire inmiddels al ruim 3 jaar speelt, wordt het steeds lastiger voor zo'n partner om nu pas tot vernietiging over te gaan.  De rechter kan zo'n te late vernietiging dan terzijde schuiven. Voor andersoortige claims die tegen leasebanken in stelling gebracht kunnen worden gelden langere verjaringstermijnen van 5 jaar of soms de standaardverjaringstermijn uit het Nederlandse recht van 20 jaar. Een dreigende verjaring van een claim is door een gedupeerde eenvoudig te voorkomen door een zg. stuitingsbriefje te zenden aan de wederpartij, in dit geval de leasebank. Ook het starten van een rechtszaak tegen de leasebank stuit uiteraard een lopende verjaringstermijn.  

Door de belangenbehartigers die opkomen voor gedupeerden van aandelenlease wordt er al sinds 2003 op gewezen dat een passieve opstelling tot verjaring van een claim kan leiden.  Op de hierna volgende websites zijn voorbeeldbrieven te vinden voor gedupeerden om een dreigende verjaring van hun claim te voorkomen.