Het gebruik maken van onderstaande uitspraak bij eventuele publicatie, is alleen toegestaan indien de gehele URL wordt overgenomen. Het kopieren van deze uitspraak en het plaatsen hiervan op een site is zonder toestemming van de Stichting PAL, uitdrukkelijk verboden.

vonnis
 
RECHTBANK ALMELO
 
Sector Civiel
 
zaaknummer: 76199 ha za 06-135
datum vonnis: 7 november 2007 (vdv)
 
Vonnis van de rechtbank Almelo, enkelvoudige kamer voor burgerlijke zaken, in de zaak van;
 
[X]
wonende te [woonplaats],
eiser in conventie, gedaagde in reconventie,
verder te noemen: [X],
procureur: mr. E.H. Hoeksma,
 
tegen
 
de naamloze vennootschap
DEXIA Bank Nederland N.V.
gevestigd te Amsterdam,
gedaagde in conventie, eïseres in reconventie,
procureur: mr. J. Vestering,
advocaat: mr. H. Post te Helmond.
 
Het procesverloop
 
1.   [X] heeft gevorderd conform de inleidende dagvaarding. Dexia heeft een akte van schorsing, [X] een akte tot hervatting van de procedure en Dexïa vervolgens een conclusie van antwoord genomen. [X] heeft vervolgens een conclusie van repliek en akte vermeerdering van eis en akte vermeerdering van eis en Dexia een conclusie van dupliek genomen en nadien hebben partijen vonnis verzocht.
 
De beoordeling van het geschil en de motivering van de beslissing
 
In conventie
 
De vordering (kort samengevat)
2.   Nadat [X] in december 1999 een aantal keer was benaderd door Spaar Advies, een cHëntenremisier van Bank Labouchère (rechtsvoorgangster van Dexia), heeft [X] bewilligd in een afspraak met een niet nader door hem aangeduide medewerker van Spaar Advies.
Dit resulteerde in het op 22 december 1999 döör [X] afsluiten van een Capital Effect onder nummer 21680238 (dagvaarding productie 2),
 
3.   Het aankoopbedrag van de (achterliggende) aandelen bedroeg £ 10.673,10, de totaal te betalen rente tijdens de looptijd van de overeenkomsten € 16.643,70, zodat het totaal van de overeengekomen leasesom bedroeg € 27.316,80.
Op het Capital Effect diende [X] gedurende de looptijd van 240 maanden
maandelijks een bedrag van € 113,82 bij vooruitbetaling te voldoen-
 
4.   Verdere voorwaarden (voor zover van belang):
 
2.   Deze lease-overeenkomst wordt aangegaan voor een ononderbroken periode van 240 maanden, te rekenen vanaf de aankoopdag van de waarden.
3,   Lessee kan deze lease-overeenkomst na 60 maanden dagelijks met onmiddellijke ingang en zonder annuleringskosten beëindigen, onder betaling of verrekening van de restant-hoofdsom op dat moment.
.......
7.   Zodra lessee al datgene aan de Bank heeft betaald wal hij haar krachtens deze leaseovereenkomst en de daarbij behorende Bijzondere Voorwaarden Labouchere Effecten Lease verschuldigd is of zal worden, is lessee automatisch en van rechtswege eigenaar van de waarden geworden.
 
5.   Nadat [X] een zestigtal termijnen van € 113,82 = € 6.829,20 had voldaan, bleek hem in de loop van 2004 dat zijn overeenkomst met Dexia hem niet had gebracht hetgeen hem was voorgespiegeld.
 
6.   Bij brief van 1 november 2004 (productie 3 dagvaarding) heeft [X] Dexia aansprakelijk gesteld, de Capital Effect overeenkomst buitengerechtelijk ontbonden en vernietigd en gesommeerd tot terugbetaling van ïijn ingelegde gelden.
Het voorgaande baseert [X] onder meer op de bepalingen van de volgens hem ten deze toepasselijke Wet Consumenten Krediet respectievelijk het ontbreken van de benodigde vergunning ex artikel 9 van die wet zulks in de zin van de aandelenleasejuris-prudentie dezer rechtbank (Dexia-Cosar LJN AS 4746 e.v.) zomede de schending door Dexia van de te zijnen aanzien in acht te nemen zorgplicht bij het aangaan van die overeenkomsten respectievelijk het onrechtmatig optreden van (de medewerker van) Spaar Advies.
 
7.   Bij brief van 20 mei 2005 (productie 5 dagvaarding) heeft Dexia aan [X] vervolgens aangezegd de onderliggende aandelen te verkopen en hem aangeslagen voor een restschuld van € 1.730,80 (productie 8 CvR); tevens heeft Dexia [X] bij het BKR te Tiel voor deze restschuld doen registreren.
 
8.   [X] vordert (de vermeerdering/vermindering van eis inbegrepen):
 
I.   Voor recht te verklaren dat de overeenkomst Capital Effect nietig is althans Dexia
onrechtmatig heeft gehandeld en deswege schadeplichtig is.
II.  Dexia te veroordelen aan [X] te voldoen tegen bewij s van kwijting het door hem
betaalde ad € 5.571,52 subsidiair een bedrag van € 4.706,12.
III. Voornoemd bedrag vermeerderd met wettelijke rente vanaf de dagen dat de
onderscheiden betalingen zijn verricht althans de dag dat Dexia in verzuim verkeert
(30 november 2004) tot aan de dag der betaling althans vanaf datum dagvaarding.
IV.  Vervallenverklaring van de restschuld van [X].
V.   Bevel tot doorhaling van de A-notering bij BKR op straffe ener dwangsom.
VI.  Dexia te veroordelen in de proceskosten.
VII. Het vonnis uitvoerbaar bij voorraad te verklaren.
 
Het verweer van Dexia (kort samengevat)
9.   Dexia stelt dat de aandelenleaseovereenkomst Capital Effect is afgesloten via de
assurantietussenpersoon Spaar Advies die [X] ter zake heeft gemformeerd en geadviseerd. Na getoonde interesse van [X] heeft Spaar Advies hem een aanvraagformulier verschaft en de Bank heeft die door [X] ondertekend retour ontvangen. Vervolgens heeft de Bank de overeenkomst aan Spaar Advies verstuurd. Dexia stelt aan haar zorgplicht ten opzichte van [X] te hebben voldaan.
 
10.  Voor deze overeenkomst wordt voorzien in aflossing van de aankoopsom en diende [X] uit hoofde van deze overeenkomsten gedurende de looptijd een maandelijks bedrag, bestaande uit rente en aflossing over de aankoopsom van de portefeuille, aan de Bank te voldoen.
Volledigheidshalve wijst Dexia erop dat hierbij na het verstrijken van de looptijd van deze overeenkomsten geen zogenaamde restschuld kan ontstaan, ook niet in geval van te zeer gedaalde aandelenkoersen. Slechts-in het geval deze tussentijds wordt beëindigd, hetgeen in casu het geval is geweest bestaat de mogelijkheid dat [X] nog een bedrag verschuldigd is; bij verkoop van de aan de overeenkomst ten grondsslag liggende aandelen is een negatief resultaat van € 1.730,80 ontstaan, welk bedrag zij van [X] in reconventie zal vorderen.
Voorts heeft [X] uit hoofde van de overeenkomsten een bedrag van € 1.257,68 aan dividend uitgekeerd gekregen en is een bedrag van € 410,67 aan dividend verrekend met achterstallige termijnen, dat [X] nalaat in zijn vordering te betrekken.
 
11.  Dexia doet voor alles een beroep op het niet inachtnemen door [X] in de dagvaarding van de substantiëringsplicht ex artikel 111 lid 3 Rv.
Ten aanzien van het optreden van Spaar Advies als effectenbemiddelaar zodanig dat die niet (meer) was vrijgesteld van de vergunningsplicht ex artikel 12 van de vrijstellings-regeling Wet Toezicht effectenverkeer 1995 zulks vanwege de omstandigheid dat Spaar Advies niet enkel [X] als klant bij de Bank heeft aangebracht maar zich ook heeft beziggehouden met advisering en /of aanbevelen van specifieke effectentransacties, stelt Dexia dat dit nog niet tot nietigheid van de overeenkomst leidt: niet de overeenkomst zelf is strijdig met een dwingendrechtelijke wetsbepaling! hoogstens het handelen van de tussenpersoon.
 
12.  Naar aanleiding van de door [X] gestelde grondslag van onrechtmatige daad stelt Dexia alleen al de tekst van de overeenkomsten duidelijk maakt dat het hier niet om een spaarvonn gaat maar over een geldlening, de door [X] ingeroepen bepalingen van NR 99 omtrent zorgplicht en schriftelijke informatieverschaffing op (het afsluiten van) deze overeenkomsten niet van toepassing zijn en overigens wel degelijk onderzoek naar diens financiële positie middels de BKR-registratie heeft plaatsgevonden.
 
13.  Betreffende de schade wijst Dexia erop dat [X] niet door hem genoten fiscale of andere voordelen verdisconteert in zijn vordering zomede het causaal verband tussen de gevorderde schade en het onrechtmatig handelen ontbreekt,
Dexia verzet zich voor zoveel nodig tegen het gevorderde bevel aan BKR te Tiel, waar zij niet in de positie is om aan die instantie bevelen te geven.
 
Reconventie
 
14.  Dexia vordert de ten laste van [X] gebleven restschuld ad € 1.730,80 (productie 8 CvR) met contractuele althans wettelijke rente.
 
De beoordeling
 
15.  De overeenkomst Capital Effect genummerd 2168023S d.d. 22 december 1999 staat tussen partijen vast evenals het feit dat [X] daarop € 6,829,20 heeft voldaan zomede een bedrag van € 1.257,68 aan dividend heeft ontvangen en € 410,67 is verrekend met openstaande termijnen, zomede die overeenkomst inmiddels (tussentijds) is beëindigd.
 
Wet Consumenten Krediet
16.  De rechtbank acht de WCK ten deze niet van toepassing vanwege overschrijding door de totale leasesom van het op 22 december 1999 geldende grensbedrag van €22.652,--.
 
Zorgplicht/onrechtmatige daad/Spaar Advies
17.  Ten aanzien van de overeenkomst is derhalve de gestelde onrechtmatige daad als grondslag voor de vordering van [X] te bezien;
 
a.   Spaar Advies is een zogenaamde cliëntenremisier en is als zodanig weliswaar aan te merken als een effectenbemïddelaar als bedoeld in artikel 1 sub b Wte3 maar is op grond van artikel 12 van het Vrijstellingsbesluit onder bepaalde voorwaarden vrijgesteld van de vergunningplicht. De belangrijkste van die voorwaarden is dat zij haar activiteiten beperkt tot het aanbrengen van klanten bij de in dat artikel genoemde instellingen.
 
b.   Dat Dexia een instelling als bedoeld in artikel 12 van het Vrijstellingsbesluit is, staat niet ter discussie. Nagegaan moet derhalve slechts worden of Spaar Advies zich beperkt heeft tot het aanbrengen van [X] als klant bij Dexia of dat Spaar Advies verdere, voor een cliëntenremisier ontoelaatbare bemoeienis met de zaak gehad heeft. Daarvoor is het nodig om vast te stellen wat er onder aanbrengen wordt verstaan,
 
c.   Een wettelijke definitie van het begrip aanbrengen in het kader van de Wte en de daarop gegronde regelgeving bestaat niet Wel wordt er op haar website (www.afm.nl) een uiteenzetting van het begrip gegeven door de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Daar is, voor zover hier van belang, te lezen: Cliëntenremisiers mogen alleen cliënten aanbrengen bij effecteninstellingen die een vergunning hebben van de AFM Cliëntenremisiers mogen bijvoorbeeld geen vermogensbeheer verrichten, orders van cliënten doorgeven of geld van cliënten onder zich houden. Daarnaast mogen zij geen cliënten aanbrengen bij andere cliëntenremisiers. Cliëntenremisiers mogen wel cliënten uitleggen wat een aandeel of een obligatie is. Echter zij mogen niet een specifiek aandeel, obligatie, effectenleaseproduct etc beroeps- of bedrijfsmatig adviseren.
 
d.   Uitgaande van deze uitleg -en de rechtbank gaat bij gebrek aan een andere gezaghebbende uitleg van deze uitleg, die zij ook onderschrijft, uit- was het aan Spaar Advies toegestaan om [X] te informeren mits die informatie beperkt was tot kenmerken van beleggingscategorieen en om hem door te verwijzen naar Dexia, maar niet om [X] te adviseren.
 
e.   Een andere voorwaarde is dat de cliëntenremisier zich houdt aan enkele specifieke gedragsregels die voortvloeien uit het Bte en dan hoofdzakelijk uit artikel 24 daarvan en uit de NR, in dit geval de NR 99.1 Dat zijn, voor zover in deze specifieke zaak van belang, dat hij handelt in het belang van de cliënt en de adequate functionering van de effectenmarkten,
 
______________
1 Het gaat hier om de NR 1999 en derhalve de tekat van vóór de wijziging van september 2001
 
in het belang van de cliënt kennis neemt van diens financiële positie, ervaring en heleggingsdoelstelling voor zover dat redelijkerwijs van belang is met het oog op het verrichten van zijn diensten, de cliënt de gegevens en bescheiden verstrekt die nodig zijn voor de beoordeling van de door hem aangeboden diensten en de effecten waarop die diensten betrekking hebben en een verbod op het zogenaamde" "cold calling" i.e, een verbod om hen die nog geen cliënt zijn telefonisch of persoonlijk te benaderen anders dan in het geval de betrokkenen daar vooraf schriftelijk dan wel telefonisch mee heeft ingestemd dan wel in het contact slechts wordt aangeboden om schriftelijke of elektronische informatie te verschaffen.
 
f.   Op grond van de op dit punt ongenoegzaam weersproken gebleven stellingen van [X], moet worden aangenomen dat Spaar Advies het cold calling verbod heeft overtreden en zich niet, althans volstrekt onvoldoende, verdiept heeft in de heleggingsdoelstellingen van [X], diens financiële positie, beleggingsdoelstelling(en) en beleggingservaring en aldus ook niet in diens belang gehandeld heeft.
 
g.   Met betrekking tot het tot stand komen van het contact met Spaar Advies is door [X] immers onweersproken gesteld, dat hij door Spaar Advies ongevraagd telefonisch is benaderd en hem vervolgens een beleggingsconstructie is gepresenteerd en geadviseerd waarmede het vermogen snel kon worden vergroot.
Dat is een ander eerste contact dan op grond van een schriftelijke of elektronische uitnodiging, dan wel een contact naar aanleiding van het verschaffen van schriftelijke of elektronische informatie aan [X].
 
h.   Met betrekking tot hetgeen verricht is door Spaar Advies om zich een beeld te vormen van [X], diens financiële positie, beleggingsdoelsteHingen en beleggingservaring, is door [X], naast hetgeen reeds onder g hierboven is weergegeven, onweersproken gesteld dat hij, [X], aan de medewerker van Spaar Advies naar aanleiding van diens vragen verteld heeft dat hij meer wilde sparen naast zijn AOW-uitkering. Schriftelijke productinformatie van Spaar Advies, zegt hij niet gekregen te hebben en naar aanleiding van vragen voor het tekenen van de overeenkomst werd verwezen naar de looptijd van 60 maanden, dat hem nooit duidelijk is geweest dat hij een lening heeft aangegaan, dat hij daar niet op gewezen is, dat hij dat uit de tekst van de overeenkomst niet heeft kunnen opmaken, dat over een maandbedrag, leasen, koersdaling en over een restschuld nooit gesproken is, dat ook nooit aan de orde is geweest dat hij alles kon kwijtraken,
 
i.   Deze onder h weergegeven stellingen van [X] zijn weliswaar, naar uit de overgelegde producties en dan met name het aanvraagformulier effectenlease van 3 december 1999 (productie 3 CvA) en de overeenkomst Capital Effect moet worden afgeleid, niet allemaal juist maar niettemin kan er de conclusie uit getrokken worden dat [X], ook na aanvankelijke aarzeling, niet begrepen heeft wat hem is voorgehouden alsmede dat ook de voorlichting tekortgeschoten is.
 
Onjuist is immers dat er niet over leasen gesproken is, want de door [X] ondertekende Overeenkomst is een leaseovereenkomst, evenals dat [X] niet uit de overeenkomst had kunnen opmaken dat er sprake van een lening was, want er is immers sprake van rente in de overeenkomst, dat over een maandbedrag niet gesproken is, want dat maandbedrag is naast de looptijd in de overeenkomst vermeld.
Dat de voorlichting tekortgeschoten is blijkt genoegzaam uit het feit dat Spaar Advies, naar onweersproken gesteld is, in de vooraf mondelinge aan [X] verstrekte informatie er kennelijk geen aandacht aan het break-evenrendement geschonken is en de omstandigheid dat [X], die geen/onvoldoende beleggingservaring had, van de hele opzet kennelijk niets begrepen beeft zoals uit zijn persoonlijke statements die bij de stukken zijn gevoegd blijkt Dat er voorafgaand aan het sluiten van de overeenkomst concreet gewezen is op de mogelijkheid van verlies is gesteld noch gebleken. In ieder geval blijkt daarvan niets uit het door Dexia overgelegde Aanvraagformulier Labouchère Effectenlease.
 
j.   Uit een overgelegde productie, het aanvraagformulier Labouchère Effectenlease van 3 december 1999 van Spaar Advies dat voorafgegaan is aan de overeenkomst Capital Effect van 22 december 1999 blijkt dat er toen al een keuze is gemaakt voor deze beleggingsconstructie.
Op dat formulier afkomstig van Spaar Advies met de naam van haar adviseur Eggens, diens adviseursnummer 0863 en de handtekening van [X], is namelijk vermeld dat [X] uit de zeven daarop genoemde constructies gekozen heeft voor Capital Effect met onder meer een maandbetaling van f250,—.
De rechtbank leidt ook daaruit en uit het feit dat er geen daaraan voorafgaande correspondentie tussen [X] en Labouchère is overgelegd, af dat Spaar Advies degene is die geadviseerd heeft over de wijze van beleggen en tot welk bedrag. Dat levert een handelen in strijd met de Vrijstellingsregeling op, immers is meer dan aanbrengen en ïs als beroeps- of bedrijfsmatig adviseren aan te merken.
 
k.   De conclusie tot zover is dat Spaar Advies in haar relatie tot [X] niet alleen onrechtmatig gehandeld heeft door te handelen in strijd met de voorschriften van de Vrijstellingsregeling en daarmee in strijd met artikel 7 Wte7 maar zich ook niet gedragen heeft als een goed opdrachtnemer overeenkomstig de bepalingen van titel 7 :7 BW, immers niet gehandeld heeft als een redelijk handelend bekwaam vakgenoot dient te handelen, hetgeen, naast een contractuele tekortkoming ook weer als onrechtmatig handelen is aan te merken. Spaar Advies is daarmee aansprakelijk voor de door [X] als gevolg van haar onrechtmatig handelen opgekomen schade.
 
18.  Daarmee komt de rechtbank toe aan de aansprakelijkheid van Dexia, zowel voor zover die een gevolg is van haar eigen gedragingen als op grond van het bepaalde in artikel 6:76 BW voor gedragingen van Spaar Advies.
 
Dienaangaande wordt het volgende overwogen:
 
a.   De rechtbank stelt voorop dat tussenpersonen -en dus ook cliëntenremisiers- een belangrijke instrument voor financiële instellingen zijn om hun producten in de markt te (kunnen) zetten. Dat legt op de instelling die van de diensten van een cliëntenremisier gebruik maakt en hem doorgaans -zoals dat ook in dit geval kennelijk is gebeurd nu op dit punt niets anders is gesteld of gebleken- ook middels de toekenning van provisie betaalt, een grote verantwoordelijkheid met betrekking tot de advisering van de tussenpersoon van wie hij cliënten en opdrachten accepteert.
 
b.   Een en ander blijkt ook uit het bepaalde in artikel 41 NR 99 dat de efTecteninstelling onder andere gebiedt om zich met betrekking tot de onder i, ü en iii van dat artikel genoemde effecteninstellingen te onthouden van een aantal zaken waaronder het verrichten van effectentransacties voor deze instellingen. Spaar Advies zou, indien zij zich aan de voor haar
geldende regels had gehouden weliswaar niet tot één van die categorieën behoord hebben, maar nu zij zich niet aan die regels gehouden heeft, behoort zij daar wel toe en is zij met name aan te merken als een effecteninstelling die niet beschikt over een vergunning als bedoeld in artikel 7, eerste lid Wte (categorie i).
 
c.   De vraag is nu of Dexia voldoende zorgvuldigheid heeft betracht bij het aanvaarden van [X] als klant, cq. het contracteren met [X] op basis van wat door
Spaar Advies aan haar omtrent [X] en hetgeen de inhoud van de door [X] gewenste overeenkomsten) met haar geweest zou zijn, is medegedeeld en die vraag beantwoordt de rechtbank ontkennend. Het aanvraagformulier d,d. 17 september 2001 waarop Dexia zich beroept, geeft geen informatie omtrent de financiële positie van [X]j noch omtrent diens beleggingservaring of beleggingsdoelstelling.
 
Op dit van Spaar Advies afkomstige aanvraagformulier effectenlease, in de tijd voorafgaand aan de overeenkomst is keuze gemaakt voor die Capital Effect als beleggingsvorm met een maandbetaling.
Daaraan kan alleen verboden advisering door de medewerker van Spaar Advies, die dat formulier heeft ingevuld en van zijn naam en adviseursnummer (0863) voorzien heeft, ten grondslag gelegen hebben. Dexia had dat kunnen en moeten onderkennen en zich van contracteren met [X] op basis van die adviezen moeten onthouden. Door dat na te laten en aldus te handelen in strijd met artikel 41 NR. 99 is de overeenkomst tussen [X] en Dexia nietig, immers ligt aan artikel 41 NR 99 dezelfde gedachte ten grondslag als aan artikel 7 Wte, namelijk een adequate werking van de financiële markten en de positie van de belegger. Daarnaast heeft Dexia ook onrechtmatig jegens [X] gehandeld en is zij daardoor ook aansprakelijk voor de door [X] als gevolg van het complex van onrechtmatige handelingen geleden schade.
 
d.   Los van bovenstaande kan tevens geconcludeerd worden dat Dexia door aldus te handelen -en naar mag worden aangenomen aan Spaar Advies provisie te betalen- gebruik heeft gemaakt van de hulp van Spaar Advies bij het tot stand brengen van de overeenkomst met [X] en daarmee tevens voor de gedragingen van Spaar Advies aansprakelijk is. De vordering, voor zover toewijsbaar, is dienvolgens ook tegen Dexia toewijsbaar.
 
19.  Gelet op de conclusies dat de overeenkomst Capital Effect op deze gronden nietig is, is het gevolg daarvan dat de rechtsgrond(en) die ten grondslag lag(en) aan de wederzijds verrichte prestaties met terugwerkende kracht daaraan is (zijn) ontvallen. Beide partijen dienen financieel hersteld te worden in de toestand waarin zij zich ten tijde van het sluiten van de overeenkomst bevonden. Dat betekent dat de aandelen voor rekening van Dexia blijven, Dexia in beginsel al niets meer te vorderen had van [X] en hetgeen door [X] aan haar betaald is in beginsel als onverschuldigd aan hem terug moet betalen. Het onderdeel I van de vordering van [X] is derhalve in zoverre in principe toewijsbaar.
 
20.  Met betrekking tot onderdeel II wordt daarbij overwogen dat het zoals door [X] zelf reeds in zijn dagvaarding onder ogen gezien naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is dat de overeenkomst met terugwerkende kracht geheel ten nadele van Dexia teniet wordt gedaan omdat aannemelijk is dat de nietigheid van die overeenkomst niet door hem zou zijn ingeroepen als de waarde van de aandelen gestegen was. De rechtbank vindt daarin aanleiding om op de voet van het bepaalde in artikel 6:278 lid 2 BW te bepalen dat de helft van het door [X] aan Dexia betaalde verminderd met de restschuld, zulks onder aftrek van door hem ontvangen dividend, door Dexia aan [X] moet worden terugbetaald. De rechtbank relateert dit speciaal aan deze (vorm van) overeenkomst die niet tot een restschuld behoeft te leiden, maar (alleen tot het moment van tussentijdse beëindiging) niet de verwachte opbrengst heeft gebracht. De rechtbank ziet geen aanleiding de door [X] voorgestelde verdeelsleutel toe te passen. Toegewezen wordt derhalve: (€ 6.829,20 -€ 1,730,80) : 2 = € 2.549,20 - € 1.257,68 = € 1.291,52.
 
21.  Door Dexia is nog een beroep op eigen schuld van [X] gedaan. De rechtbank onderschrijft de stelling van Dexia dat de schade mede aan [X] moet worden toegerekend, immers heeft hij zich zonder enige beleggingservaring, zonder voldoende schriftelijke informatie vooraf en zonder voldoende onderzoek naar het aangeboden product te hebben gedaan in een voor hem duister avontuur gestort.
 
22.  Toch verbindt de rechtbank daar niet de door Dexia gewenste consequenties aan. Dexia is zo ernstig tekortgeschoten in haar de jegens [X] betamende zorg dat de rechtbank daarin aanleiding vindt om de schade met toepassing van de billijkheidscorrectie van artikel 6:101, eerste lid BW over de partijen te verdelen als onder 20 hierboven overwogen2.
 
23.  De vordering van [X] om Dexia te bevelen de BKR-notering te doen doorhalen wordt als onmogelijk te vervullen, niet toegewezen,
 
24.  Hetgeen partijen verder verdeeld houdt, de door Dexia ingestelde eis in reconventie daaronder begrepen, behoeft gelet op bovenstaande geen bespreking.
 
25.  Als ieder gedeeltelijk in het ongelijk gesteld, dient elke partij de eigen kosten van het geding in conventie te dragen, terwijl Dexia vanwege de afwijzing harér vordering in de proceskosten in reconventie zal worden verwezen.
 
RECHTDOENDE
 
In conventie;
I.   Verklaart voor recht dat de tussen partijen d.d. 22 december 1999 gesloten overeenkomst Capital Effect met het nummer 216S023S nietig is.
 
II.  Veroordeelt Dexia om aan [X] te betalen een bedrag van € 1.291,52 (éénduizendtweehonderdeenennegentig EURO en tweeënvijftig cent) vermeerderd met de wettelijke rente hierover van 30 november 2004 tot de dag van betaling.
 
III. Compenseert de proceskosten in die zin dat iedere partij haar eigen kosten draagt.
 
IV.  Verklaart het onderdeel II van het dictum van dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad.
 
V.   Wijst af het meer of anders gevorderde.
 
In reconventie:
VI.  Wijst af de vordering van Dexia tegen [X].
 
_________
2 Commissie van Beroep DSI 27-01-2005
 
VII. Veroordeelt Dexia in de proceskosten aan de zijde van [X] gevallen en tot op deze uitspraak begroot op nihil aan verschotten en € 768,-- aan salaris voor de procureur op de voet van artikel 243 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering te betalen aan de griffier van deze rechtbank.
 

Dit vonnis is gewezen te Almelo door mr. Van der Veer en op 7 november 2007 in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van de griffier.

Ingescant en bewerkt naar HTML Copyright (C) Stichting PAL