Vlijtig Leasje
 
Mark Houben
 
Bij menig advocaat is gisteren het plafond gebutst door de champagnekurken. De commissie-Oosting, die de afgelopen negen maanden een poging deed om te bemiddelen tussen banken en tienduizenden gedupeerde aandelenleasebeleggers, heeft de handdoek in de ring gegooid. Er is nu nog maar één weg voor de beleggers die financieel schipbreuk hebben geleden door de ingezakte beurzen: naar de rechtbank.
 
Marten Oosting, vooral bekend als onderzoeker naar de oorzaken van de vuurwerkramp in Enschede, had juist van minister Zalm van Financiën de opdracht gekregen de zaak te schikken om een massale gang naar de rechter te voorkomen. Niet voor niets spoedde Zalm zich gisteren naar zijn collega Donner van Justitie om overleg te plegen over de te verwachten stroom rechtszaken.
 
Wie even gaat rekenen, komt inderdaad snel tot de conclusie dat de rechterlijke macht zijn borst kan natmaken.
 
De stichting Leaseverlies, waar gedupeerde beleggers zijn aangesloten die zich door aandelenleaseaanbieder Dexia bedrogen voelen, verenigt alleen al circa 90.000 slachtoffers. Stel nu een dat kwart - nog relatief laag gezien de actiebereidheid die beleggers hebben getoond met hun talloze demonstraties - van die groep de middelen en de wil heeft om Dexia voor de rechter te dagen. Dat zijn dan 22.500 rechtszaken. Ga er, heel conservatief, van uit dat de rechter een uur uittrekt per geval. Dat levert 22.500 uur werk op. Bij 36 uur buffelen per week is dat 625 weken werk. Dat is al ruim twaalf jaar werk voor één rechter. Stel twaalf rechters aan en die zijn dan ieder een jaar zoet, vakanties en ziektedagen niet meegerekend. Het werk voor de griffie is ook niet meegenomen. En, de optie beroep aantekenen is ook buiten beschouwing gelaten. Kortom, dit is een best case scenario.
 
Logisch dat advocaten met een beetje financiële kennis staan te juichen. Een beetje ondernemende advocaat onderhandelt sinds vandaag met de stichting Leaseverlies over een kopie van het adressenbestand. En de brief waarin hij zijn diensten aanbiedt is gisteren al geschreven.
 
Er is voor deze raadslieden nog één obstakel. Commissievoorzitter Oosting moet in zijn eindrapport, dat over uiterlijk een maand moet verschijnen, duidelijkheid verschaffen over de mogelijkheid om grote groepen gedupeerde beleggers te verenigen. Dat is immers de enige manier om de toch al krap bezette rechters te ontlasten.
 
Mocht zo'n bundeling niet lukken dan rest Zalm één troost. Niet hij maar zijn collega Donner van Justitie mag weer opdraven om de Tweede Kamer tekst en uitleg te geven over het nieuwe infarct bij de rechterlijke macht.
 
Op dit artikel rust auteursrecht van NRC Handelsblad BV, respectievelijk van de oorspronkelijke auteur.