Leaseverlies is kritiek op schikking beu
 
VASCO VAN DER BOON
 
Leaseverlies en Eegalease zijn de kritiek van hardliners langzamerhand zat. 'De grens is bereikt', vindt Jurjen Lemstra.
 
DEN HAAG - 'Kijk: dit is nou zo'n voorbeeld van de feitelijke onjuistheden die worden gepubliceerd door sommige tegenstanders van de regeling die we met Dexia overeen zijn gekomen.' Jurjen Lemstra, bestuurslid van de stichtingen Leaseverlies en Eegalease, wijst verontwaardigd naar een passage op de website van Leaseproces.
 
Leaseproces is een van de tientallen kleinere belangenbehartigers van de naar schatting 700.000 Nederlanders die ooit via aandelenlease hebben belegd met geleend geld. Lemstra daarentegen vertegenwoordigt de grootmachten Leaseverlies en Eegalease, die met steun van de Vereniging van Effectenbezitters en de Consumentenbond een achterban van 100.000 aangeslotenen heeft.
 
Leaseverlies en Eegalease liggen sinds zij een schikking (de 'Duisenberg-regeling: grosso modo kwijtschelding van een derde restschuld) met leasemarktleider Dexia Bank overeen zijn gekomen onder verhevigd vuur van kleine militantere belangenbehartigers als Leaseproces. Die willen niet schikken maar doorprocederen.
 
Lemstra priemt met zijn wijsvinger in het door hem bestreden proza van Leaseproces: 'Hier, vandaag nog beweert Leaseproces dat Dexia nooit hoger beroep instelt. Dit zet mensen op het verkeerde been. Op dit moment lopen er, ik heb het net nog geverifieerd bij de raad van bestuur van Dexia , 79 appèlzaken.'
 
'Nog zoiets. Piet Koremans van het Platform Aandelen Lease (PAL) zegt dat Dexia al een jaar lang geen rechtszaken meer wint maar alle zaken verliest. In wezen zegt hij dat mensen de Duisenberg-regeling al als bodem in hun knip hebben en dat doorprocederen tegen Dexia alleen maar meer op kan leveren. Ook Leaseproces beweert dat de kans nihil is dat na doorprocederen de rechter minder toewijst dan de Duisenberg-regeling. Dit is gewoon niet waar. Ik heb hier een overzicht van de laatste vier maanden: in acht zaken is een vonnis gewezen waarin de belegger slechter uit was dan met de Duisenberg-regeling.'
 
De pleitbezorgers van doorprocederen laten volgens Lemstra na hun klanten te wijzen op het risico dat de rechtszaak uiteindelijk, na nog eens vijf jaar onzekerheid, wordt verloren of deels wordt verloren. Lemstra: 'Dan kunnen beleggers veroordeeld worden - en dat gebeurt ook - tot betaling van de proceskosten van de winnende partij. Dat kan oplopen, waardoor ze per saldo beter af waren geweest als ze mee hadden gedaan met de Duisenberg-regeling.'
 
Lemstra beschouwt dit buiten de informatie aan beleggers houden van het risico op een veroordeling tot het betalen van de proceskosten van zo'n euro 1000 à euro 2000 als 'een vorm van misleiding'. Hij is ervan overtuigd dat als de doorsnee-leasebelegger beseft dat hij bij Leaseproces niet klaar is met de euro 125 plus euro 150 voor een eventueel hoger beroep, maar daar mogelijkerwijs ook de proceskosten in hoger beroep bij moet rekenen, het animo om door te procederen opeens minder zal blijken te zijn.
 
Lemstra, resumerend: 'Ik vind dat instanties als Leaseproces en PAL door hun onjuiste informatieverstrekking geen eerlijke afweging mogelijk maken van beleggers om wel of niet te schikken. Het is een pluriform gezelschap dat tegen de Duisenberg-regeling ageert. Ze preken voor eigen parochie en hun verzet dient commercieel hun eigen doel. Dat is legitiem. Ik betwist niet dat mensen het recht hebben om geld te verdienen, maar de grens is nu wat ons betreft bereikt als ze doorgaan met onjuistheden te verspreiden. Dan buitelen ze over het randje.'
 
'In de categorie ruis valt dat Leaseverlies en Eegalease wordt verweten opzettelijk te verzwijgen dat bepaalde groepen beleggers niet in aanmerking komen voor de Duisenberg-regeling. Dat is onzin. We hebben altijd gezegd dat we opkomen voor het overgrote deel van de beleggers. We zeggen ook al jaren dat beleggers met een grote restschuld van zeg euro 80.000 wellicht moeten kiezen voor doorprocederen. Maar het gros van onze achterban heeft een restschuld van gemiddeld euro 3500 euro. Voor hen is het een zegen dat ze nu al die jaren dankzij de Duisenberg-regeling een punt kunnen zetten achter de affaire. Die categorie is met onze schikking het beste af. Dat blijkt ook wel uit het feit dat 80% van onze aangeslotenen meestemde over de schikking en daarvan stemde weer 80% voor de regeling.'
 
'Wist u trouwens dat zich al 71.330 beleggers spontaan bij Dexia hebben gemeld om mee te doen met de regeling? Dat is dus nog voordat Dexia de formulieren om mee te doen heeft verstuurd.'
 
Lemstra bevestigt dat hij zich soms de kritiek persoonlijk aantrekt. 'We worden op sommige internetfora voor verraders en zakkenvullers uitgemaakt. Bestuurders van Leaseverlies en Dexia zijn met de dood bedreigd en hun werd een dolk in hun rug toegewenst. Dat gaat ver hoor. Dan moet u weten dat wij persoonlijk grote risico's namen om deze actie te voeren. Geen enkele verzekeraar was bereid om de aansprakelijkheidsrisico's van onze bestuurders te verzekeren. Die risico's hebben wij zelf gedragen. Mensen van Leaseverlies, CB en VEB kregen à titre personnel thuis een aangetekend schrijven van Dexia met de aankondiging van een persoonlijke aansprakelijkstelling voor schade die door ons zou ontstaan. Het is allemaal goed gekomen, maar toch.'
 
Is het in 'de grootste financiële affaire van na de oorlog', zoals Lemstra de aandelenleasezaak typeert, bevredigend voor zijn rechtsgevoel als dit met een schikking zonder schuldbekentenis eindigt? 'Ik hoop dat we over twee, drie jaar de stichtingen kunnen liquideren na deze unieke massale actie. Wij hebben het evenwicht hersteld tussen al die verspreide individuele beleggers en die ene grote beursgenoteerde onderneming. Wij hebben Dexia wel een miljard gekost en Aegon een kwart miljard. Dat is toch niet niks.'
 
'Half oktober adverteren we gezamenlijk, betaald door Dexia , paginagroot met de schikking. Half november leggen we de schikking voor aan het gerechtshof met de vraag of dit algemeen verbindend kan worden verklaard. Het hof gaat de schikking toetsen en onderzoeken en zal mensen horen. Dat wordt nog een heel spektakel. Als het hof dan uitspraak doet, komt er dus een gerechtelijk stempel op de regeling. Niemand zal achter de tralies verdwijnen maar het recht heeft wel degelijk zijn loop gehad.'
 
'Dat we de schikking iedereen door de strot duwen is ook zo'n onzin. Na de uitspraak van het hof kan iedereen die niet mee wil doen in een periode van naar schatting vier maanden zich met een simpel eenregelig briefje van de schikking distantiëren. Maar het is wel nu of nooit. Niet met de schikking meedoen betekent weer van voren af aan procederen. Dexia heeft er ook recht op zekerheid te krijgen.'
 
Copyright (c) 2005 Het Financieele Dagblad