Oorlogsretoriek in bizarre zitting rond
aandelenlease
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM - Uiteindelijk liepen de emoties
gistermiddag toch nog hoog op, toen de ene na de andere gedupeerde van het
aandelenleasedrama bij Dexia Bank Nederland zijn of haar verhaal mocht doen. Het
best werd hun boodschap verwoord door de heer Van Vugt uit Dorst: "Laat u
alstublieft de Duisenberg-regeling niet doorgaan, collectief, want dat wordt een
ramp. Dan worden we voor de tweede keer
gepakt."
Het is in alle opzichten een bijzondere rechtszaak, de vierdaagse zitting in het Amsterdamse Expo XXI. Sowieso gaat het om "het meest omvangrijke juridische geschil in de Nederlandse rechtsgeschiedenis", aldus advocaat Ko Spigt van Dexia Bank Nederland. Ook het uitwijken naar deze locatie is nieuw voor het Amsterdamse hof; zo'n 350 mensen wilden aanwezig zijn. Zij vechten hun geschil met Dexia liever zelf voor de rechter uit dan zich te conformeren aan de Duisenberg-regeling.
In totaal zijn er in deze zaak bijna 1500 mensen die zich verzetten tegen het algemeen verbindend verklaren van deze regeling, die grofweg voorziet in kwijtschelding van een groot deel van de restschuld van beleggers in aandelenleaseproducten. Ruim 55.000 Dexia-klanten hebben zich hier inmiddels akkoord mee verklaard. De vraag die deze vier dagen centraal staat, is of dit voor het mérendeel van de gedupeerden een 'redelijke' oplossing is.
Het compromis werd vorig jaar bereikt door de "voormalige gezworen kemphanen" Dexia en de belangenorganisaties van gedupeerden, die echter de vrede tekenden en sindsdien zij aan zij optrekken tegen "een kleine groep van voormalige strijders, die de strijd tot het bittere eind willen doorzetten", aldus opnieuw Spigt. De metafoor beviel hem wel; de raadsman vergeleek zijn collega's die zich op de ongelukkige beleggers stortten met "huurlingen en de wapenindustrie", oftewel "derden die een commercieel belang hebben gekregen bij het voortduren van het conflict". Met name Leaseproces van voormalig advocaat Ger van Dijk, die een compleet bedrijf rond de leaseslachtoffers heeft opgetuigd, kreeg er in felle bewoordingen van langs van het vijandelijke kamp.
Het is in alle opzichten een bijzondere rechtszaak, de vierdaagse zitting in het Amsterdamse Expo XXI. Sowieso gaat het om "het meest omvangrijke juridische geschil in de Nederlandse rechtsgeschiedenis", aldus advocaat Ko Spigt van Dexia Bank Nederland. Ook het uitwijken naar deze locatie is nieuw voor het Amsterdamse hof; zo'n 350 mensen wilden aanwezig zijn. Zij vechten hun geschil met Dexia liever zelf voor de rechter uit dan zich te conformeren aan de Duisenberg-regeling.
In totaal zijn er in deze zaak bijna 1500 mensen die zich verzetten tegen het algemeen verbindend verklaren van deze regeling, die grofweg voorziet in kwijtschelding van een groot deel van de restschuld van beleggers in aandelenleaseproducten. Ruim 55.000 Dexia-klanten hebben zich hier inmiddels akkoord mee verklaard. De vraag die deze vier dagen centraal staat, is of dit voor het mérendeel van de gedupeerden een 'redelijke' oplossing is.
Het compromis werd vorig jaar bereikt door de "voormalige gezworen kemphanen" Dexia en de belangenorganisaties van gedupeerden, die echter de vrede tekenden en sindsdien zij aan zij optrekken tegen "een kleine groep van voormalige strijders, die de strijd tot het bittere eind willen doorzetten", aldus opnieuw Spigt. De metafoor beviel hem wel; de raadsman vergeleek zijn collega's die zich op de ongelukkige beleggers stortten met "huurlingen en de wapenindustrie", oftewel "derden die een commercieel belang hebben gekregen bij het voortduren van het conflict". Met name Leaseproces van voormalig advocaat Ger van Dijk, die een compleet bedrijf rond de leaseslachtoffers heeft opgetuigd, kreeg er in felle bewoordingen van langs van het vijandelijke kamp.
Maar ondanks alle oorlogsretoriek verliep het
grootste deel van de dag opvallend geruisloos. Slechts eenmaal werd de zaal tot
de orde geroepen, toen op een terechtwijzing van de advocaat van de vier
belangenorganisaties wat ál te enthousiast werd gereageerd.
Maar toen het pro-regelingkamp klaar was, liepen de emoties in de zaal alsnog op. De ene na de andere berooide leasebelegger mocht naar voren komen om in maximaal vijf minuten zijn verhaal te doen. Ze tonen grote overeenkomsten: mensen met niet al te veel opleiding, ingestapt in de periode 1998-2000, dikwijls op aanraden van een (later onvindbare) tussenpersoon die de risico's van beleggen met geleend geld onbesproken liet.
Eén slachtoffer breekt in huilen uit. Een rendement van 23% was hem in augustus 2000 voorgespiegeld, als 'appeltje voor de dorst', nu zit hij opgezadeld met een restschuld van bijna €30.000. Het hof laat waarschijnlijk vrijdag weten wanneer zij een oordeel velt over het verbindend verklaren van de schikking.
Maar toen het pro-regelingkamp klaar was, liepen de emoties in de zaal alsnog op. De ene na de andere berooide leasebelegger mocht naar voren komen om in maximaal vijf minuten zijn verhaal te doen. Ze tonen grote overeenkomsten: mensen met niet al te veel opleiding, ingestapt in de periode 1998-2000, dikwijls op aanraden van een (later onvindbare) tussenpersoon die de risico's van beleggen met geleend geld onbesproken liet.
Eén slachtoffer breekt in huilen uit. Een rendement van 23% was hem in augustus 2000 voorgespiegeld, als 'appeltje voor de dorst', nu zit hij opgezadeld met een restschuld van bijna €30.000. Het hof laat waarschijnlijk vrijdag weten wanneer zij een oordeel velt over het verbindend verklaren van de schikking.
© 1996-2006 Uitgeversmaatschappij De Telegraaf B.V.,
Amsterdam.