Nul op rekest in leasezaak

Door Walter Devenijns

Oud-bankpresident Duisenberg gaat niet in op de eis van 15 advocatenkantoren die betrokken wilden worden bij het bemiddelingsoverleg over de aandelenlease. Dit blijkt uit een brief die De Nederlandsche Bank namens Duisenberg naar de advocaten heeft gestuurd.

Nu de afwijzing binnen is gekomen, worden de juridische procedures tegen onder meer Dexia gewoon doorgezet, zo meldt de teleurgestelde woordvoerder Harm Jan Tulp van het Zwolse advocatenkantoor Dommerholt & Van Dijk desgevraagd: ,,De deur is niet helemaal dichtgegooid, maar we staan langs de zijlijn.'' De advocaten beraden zich.

De advocaten die 4000 gedupeerde leasebeleggers vertegenwoordigen, stuurden anderhalve week geleden een brandbrief naar Duisenberg met de eis betrokken te worden bij het lopende overleg. Sinds enkele weken bemiddelt Duisenberg in het leaseconflict dat was uitgegroeid tot de grootste beleggersopstand van Nederland. Met wie Duisenberg onderhandelt, is overigens nooit bekendgemaakt. De advocaten vermoeden dat de oud-bankpresident alleen spreekt met Stichting Leaseverlies en de Consumentenbond, die bijna 100.000 boze beleggers vertegenwoordigen.

De verenigde kantoren zijn bang dat hun cliënten met lege handen achter blijven als er een akkoord wordt bereikt tussen de stichting en Dexia. ,,De banken hebben tot nu toe slechts 900 miljoen euro klaargezet voor een schikking, terwijl het eigenlijke schadebedrag 4 miljard bedraagt'', aldus Tulp. ,,Dan vraag ik me af of dat wel een goed openingsbod is van de banken.''

Tulp is niet onder de indruk van het eerdere Dexia-aanbod om alle dagvaardingen in de ijskast te stoppen zolang Duisenberg bemiddelt. ,,Juridisch gezien is het nu 4-0 voor ons, en nu wil Dexia alles aanhouden. Tijdens de onderhandelingsronde onder oud-ombudsman Oosting vorig jaar wilden ze per se door procederen. Nu niet meer'', aldus Tulp.

Hij vindt dat de stichting Leaseverlies niet zíjn gedupeerden vertegenwoordigt. De stichting klaagde Dexia enkele jaren geleden aan wegens misleiding bij de verkoop van de uiterst riskant gebleken aandelenleasecontracten. Tulp en zijn collega's sleepten echter de bank voor de rechter wegens schending van de zorgplicht, het ontbreken van een handtekening van de partner, of het feit dat de bank eigenlijk geen vergunning had gekregen voor de verkoop van zogenaamde Winstverdriedubbelaars. Die route bleek uiteindelijk ook nog veel succesvoller te zijn dan het pad van de Leaseverlies. Dexia werd de laatste maanden vaak afgestraft door de rechterlijke macht of de effectenklachtencommissie.