Snelrecht noodzaak voor AFM
Publicatiedatum:
10-5-2005
RIK SMIT
Financiële uitputting is een veel- gebruikte
tactiek wanneer een conglomeraat wordt aangeklaagd door een consument. Een
consumententoezichthouder schrikt zeker niet af.
Nu er een schikking
bereikt is tussen Dexia en de vertegenwoordigers van grote groepen beleggers
breekt de fase aan waarin belanghebbenden moeten afwegen akkoord te gaan met het
schikkingsvoorstel of voor hun individuele belang het procederen te vervolgen.
Die afweging lijkt redelijk eenvoudig. De factor waardoor er in werkelijkheid
sprake is van een lastige keuze heeft alles te maken met de verschillen in
financiële kracht. Zo heeft een belegger ruim vier jaar moeten wachten op een
uitspraak in hoger beroep om uiteindelijk volledig gelijk te krijgen in zijn
klacht dat de bank tekort was geschoten in zijn zorgplicht. Al ruim drie jaar
duurt een individuele zaak van een consument tegen een adviesorganisatie met als
insteek misleiding van deze consument. Deze tijdsbestekken geven aan dat de
huidige wijze waarop via de rechtspraak een zaak kan worden beslecht slecht is
voor de consument.
Een snelrechtprocedure is een adequate oplossing voor
de huidige situatie. Zorgvuldigheid doet recht aan beide partijen en zo wordt de
positie van de beklaagde beschermd. Het snelrecht geeft de benadeelde, bij een
maximale periode van zes maanden voor de fase van bezwaar en beroep, uitzicht op
een uitspraak op korte termijn. Consumenten beschermen werkt alleen wanneer er
aan de voordeur toezicht is en er aan de achterdeur sprake is van een
zorgvuldige en efficiënte rechtspraak. De huidige aandacht voor aandelenlease
betreft slechts een topje van de ijsberg. De financiële schade in individuele
gevallen bedraagt een veelvoud van de schade die deze beleggers ondervonden.
Behalve aandelenlease zijn adviesdiensten zoals hypotheken, beleggingen in cv's
en fiscale constructies in combinatie met levensverzekeringen terreinen gebleken
waarop consumenten zijn misleid. Toezicht is eerst adequaat wanneer rechtspraak
op korte termijn tot de realiteit behoort. Tijdsdruk blijkt in de praktijk ook
een goede katalysator voor mediation. De huidige rechtelijke procedures nopen de
conglomeraten in aanvang niet om serieus deel te nemen aan een bemiddeling. Het
verbaast mij dat toezichthouders en consumentenorganisaties niet eerder voor
verbetering van de rechtsgang op deze wijze hebben gepleit.
Rik Smit FFP
is financieel planner en mediator bij Smit Vernooij
Copyright (c) 2005
Het Financieele Dagblad