'Duisenberg dekt suffen van DNB toe'

VASCO VAN DER BOON

Het bedrijf Beursklacht.nl start met de vereniging van ontevreden leasebeleggers Pay-Back nieuwe collectieve schadeclaimprocedures tegen Dexia en verzekeraar Aegon. Beursklacht en Pay-Back hekelen ook het toezicht van AFM en DNB.

ZEIST - Bemiddeling door oud-DNB-president Wim Duisenberg maakt geen einde aan de aandelenlease-affaire. Dit is de overtuiging van Gerard Burggraeve, voormalig hoofd risicomanagement bij een onderdeel van Bank Labouchere, de bank die zo veel aandelenleaseproducten verkocht. Burggraeve heeft nu met voormalig Labouchere-collega Dennis Benschop adviesbureau Beursklacht. Zij verdienen hun brood nu vanaf de andere kant: begeleiding van claims van klanten richting banken.

Burggraeve meent dat de door de Nederlandsche Bank (DNB) geïnitieerde bemiddeling door Duisenberg 'niet het belang dient van de gedupeerden van de aandelenlease-affaire'. Burggraeve: 'Leaseaanbieders als Dexia en Aegon zijn in bijna alle rechtszaken aan de verliezende hand. De bemiddeling door Duisenberg dient vooral de banken te behoeden voor meer vertrouwensverlies van het publiek.'

Burggraeve: 'Daarnaast moet de bemiddeling door Duisenberg voornamelijk het gezicht van DNB redden. DNB heeft namelijk zitten suffen. Steeds meer rechters oordelen dat Dexia en Aegon leaseproducten hebben verkocht zonder dat zij in het bezit waren van de vereiste vergunning in het kader van de Wet op het consumentenkrediet. Wie had die WCK-vergunning moeten afgeven? DNB. En wie moest toezien op de naleving van die vergunningplicht? DNB. Het lanceren van een bemiddeling op dit late tijdstip in een al jaren slepende lease-affaire zie ik als een poging van DNB om via een oud-DNB-president het falen van DNB toe te dekken.' De namens de vereniging van ontevreden leasebeleggers Pay-Back bij het gesprek aanwezige Hans Aartsen deelt de kritiek. DNB geeft geen commentaar.

Burggraeve heeft samen met Pay-Back ook grote bezwaren tegen de keuze van de stichting Leaseverlies als gesprekspartner van Duisenberg. 'Die stichting kan juridisch gezien alleen zichzelf vertegenwoordigen. Zij hebben verzuimd om zich een mandaat te laten geven door de leasebeleggers. Daarom kunnen zij niet namens gedupeerden tot afspraken komen. Leaseverlies heeft ook het zwakste van alle bezwaren tegen de aandelenleaseproducten, namelijk de vermeende misleiding van klanten. Dat blijkt heel moeilijk voor de rechter aan te tonen. Andere procederende partijen hebben veel sterkere kritiekpunten, zoals het ontbreken van een WCK-vergunning bij Dexia en Aegon.'

Ook de Autoriteit Financiële Markten (AFM) heeft gefaald, stelt Beursklacht. Burggraeve kondigt aan met Pay-Back de AFM aan te schrijven, 'omdat zij lobby-instelling in plaats van toezichthouder is geweest. De AFM heeft leaseproducenten een algeheel pardon gegeven van de saldobewakingsplicht voor hun klanten uit artikel 28 van de Nadere Regeling. Dat artikel moest beleggers beschermen tegen de risico's van beleggen met geleend geld en is een belangrijk onderdeel van de zorgplicht. Indien dit artikel was nageleefd, waren alle contracten binnen vijf dagen na daling onder de aankoopkoers beëindigd en was deze affaire nooit ontstaan. Wij eisen een diepgaand onderzoek naar dit generaal pardon waarmee de AFM rechten van beleggers inperkte.'

De AFM stelt in een reactie dat zij eind 2003 in het belang van beleggers en consumenten handelde door leaseproducenten van de saldobewaking te ontheffen. Klanten zouden anders massaal in vijf dagen bij hebben moeten betalen.

Beursklacht en Pay-Back kondigen aan samen nieuwe collectieve procedures te starten tegen de aandelenleaseproducenten Dexia en Aegon. Zij vechten de legitimiteit van het zogeheten Dexia -aanbod aan, en stellen dat Aegon een kredietverleningsvergunning miste.

Oud-Labouchere-manager Burggraeve is ervan overtuigd dat zijn voormalig werkgever Dexia en mogelijk ook Aegon AFM-regels tegen handel met voorkennis hebben geschonden. Dit omdat Dexia lease-aandelen van haar klanten bij zes securitisatie-bv's stalde. Met die eigen dochters zette de bank derivatenconstructies en termijnhandel op. 'Het foute is dat de bank dan optreedt als tegenpartij van haar eigen klanten. Dat mag niet. Banken mogen geen tegenpartij zijn van hun eigen klanten, maar moeten in het belang van de klant handelen. Door de over-the-counter-derivatenhandel met eigen bv's negeerde Dexia de Chinese walls en is ze voor eigen rekening en winst ten nadele van de klant gaan handelen. Dat is vrij schofterig gegaan. Dexia -klanten hebben dik betaald om hun eigen aandelen uit die bv's te kopen. Dat kostte klanten voor euro 30.000 aan aandelen en euro1000 aan transactiekosten, terwijl zo'n constructie in de markt voor twee duppies en euro 200 risicopremie was te realiseren.'